Αυτά που ξέχασε ο κ. Γκρουέφσκι

Αναδημοσίευση απο τό πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Κωνσταντίνου Χολέβα, Πολιτικού επιστήμονος,  απο: http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=695

Για όσους διαβάζουν την Ιστορία και για όσους παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στο Μακεδονικό ζήτημα η πρόσφατη επιστολή (14-7-2008) του Νίκολα Γκρούεφσκι προς τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η διαφορά μας με τα Σκόπια δεν είναι ένα καινούργιο πρόβλημα ούτε περιορίζεται στην σκοπιανή διεκδίκηση επί του ονόματος. Η διαμάχη έχει πλούσιο παρελθόν και συνδέεται με ευρύτερες επιδιώξεις αλυτρωτικές – αποσταθεροποιητικές και με διεκδικήσεις ανυπάρκτων μειονοτήτων. Θα έλεγα ότι είμαστε ευγνώμονες στον σκοπιανό Πρωθυπουργό, διότι μάς αφυπνίζει και μας υποδεικνύει τί θα επακολουθήσει αν –ο μη γένοιτο- βάλουμε την υπογραφή μας σε οποιοδήποτε σύνθετο όνομα που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία. Η σλαβική νομενκλατούρα των Σκοπίων, αντί να αντιμετωπίζει ρεαλιστικά τα οικονομικά προβλήματα του λαού και τις σοβαρές αποσχιστικές τάσεις του ισχυρού αλβανικού στοιχείου, διευρύνει το μέτωπο της αντιπαράθεσης με την Ελλάδα. Τώρα, λοιπόν, επανέρχεται το μειονοτικό και το ζήτημα των περιουσιών των «παιδιών των προσφύγων» των γνωστών «Ντέτσα Μπεγκάλτσι» κατά την ορολογία των Σκοπίων.
Διαβάζοντας την επιστολή του Νίκολα Γκρούεφσκι βλέπω ότι αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα Δεν μας λέει την αλήθεια για τα άτομα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και έφυγαν το 1949 προς την τότε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», τμήμα της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας του Τίτο. Πολλοί από αυτούς κατά την περίοδο 1941-1944 εξεδήλωσαν φιλοβουλγαρικά αισθήματα και συνεργάσθηκαν με τους Βουλγάρους συνεργάτες των Ναζί και με την Βουλγαρική αστυνομία Οχράνα, η οποία έδρασε στην Μακεδονία και την Θράκη ως συμμαχική δύναμη των Γερμανών. Όταν είδαν ότι το 1944 η Γερμανία και η Βουλγαρία ανήκαν πλέον στο στρατόπεδο των ηττημένων του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, οι άνθρωποι αυτοί, γεννημένοι κυρίως στην Δυτική Μακεδονία, για να αποφύγουν την δίκη και την καταδίκη ως δοσίλογοι, άλλαξαν πολιτική και εθνική συνείδηση εν μιά νυκτί. Κυριολεκτικά μέσα σε μία νύχτα οι συνεργάτες των Βουλγάρων φασιστών μεταμορφώθηκαν σε αριστερούς Σλαβομακεδόνες και εντάχθηκαν στην προπαγάνδα και στους σχεδιασμούς του Τίτο. Το 1946-49 αγωνίσθηκαν για την απόσχιση της Μακεδονίας και της Θράκης από την Ελλάδα ενδύοντας αυτή την επιδίωξη με τον μανδύα του κομμουνιστικού διεθνισμού και της … ταξικής πάλης. Για δεύτερη φορά ηττημένοι και φοβούμενοι την δίκη και πιθανή καταδίκη τους βρέθηκαν στα Σκόπια και αποτέλεσαν ένα από τα θεμέλια της ψευδομακεδονικής προπαγάνδας. Αρκετοί από αυτούς μετανάστευσαν στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία και μετέφεραν εκεί τον φανατισμό τους κατά της Ελλάδος.
Ερωτώ, λοιπόν, τον κ. Γκρούεφσκι: Είναι υπερήφανος όταν υποστηρίζει τους πρώην συνεργάτες των Γερμανών και Βουλγάρων κατακτητών; Ή μήπως θέλει να μας δείξει ότι επαινεί ανθρώπους και οργανώσεις, που αγωνίσθηκαν για να αποσχίσουν εδάφη από την Ελλάδα; Αφού υποστηρίζει τους «σλαβομακεδόνες» του 1946-49 τότε σημαίνει ότι εγκρίνει τα αποσχιστικά κινήματα, άρα θα έχουν δίκιο όσοι Αλβανοί των Σκοπίων ζητήσουν αύριο απόσχιση των εδαφών τους. Ή μήπως κ. Γκρούεφσκι τελικά θέλετε δύο μέτρα και δύο σταθμά; Αφʼενός μεν να επιστρέψουν στην Ελλάδα άνθρωποι που ήθελαν να της αποκόψουν τις βόρειες επαρχίες της, αφ΄ ετέρου δε η χώρα σας να αγωνίζεται ενόπλως υπέρ της εδαφικής της ακεραιότητος , όπως έκανε το 2001 κατά των αλβανικών αποσχιστικών κινημάτων. Χρήσιμο θα ήταν να λεχθεί στον σκοπιανό Πρωθυπουργό ότι :Αν συνεχίζει να ζητεί την δικαίωση ( ιθαγένεια, επιστροφή περιουσιών κλπ) ανθρώπων που έδρασαν αποσχιστικά , τότε η Ελλάς δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί ούτε να βοηθήσει σε οποιαδήποτε περίπτωση κινδυνεύσει η ΦΥΡΟΜ από αποσχιστικές τάσεις.
Και αφού μιλά για επιστροφή περιουσιών ο κ. Γκρούεφσκι καλό θα ήταν να μας πει τί απέγιναν οι περιουσίες των Ελλήνων Σαρακατσάνων, οι οποίοι βασανίσθηκαν και τελικά εκδιώχθηκαν από την τότε κομμουνιστική κυβέρνηση των Σκοπίων; Τα κοπάδια, από τα οποία ζούσαν, δημεύθηκαν, και σήμερα ορισμένοι από αυτούς ζουν στην Θεσσαλονίκη, στον Δήμο Ελευθερίου-Κορδελιού. Να ζητήσουμε την οικονομική και ηθική αποκατάστασή τους.
Μιλά ο κ. Γκρούεφσκι για Ανθρώπινα Δικαιώματα και μάς κάνει μαθήματα θυμίζοντας ότι η Ελλάς είναι μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Ας απαντήσει, λοιπόν: Ποια είναι τα δικαιώματα της γηγενούς ελληνικής μειονότητος που ζη καταπιεσμένη στο κράτος των Σκοπίων; Οι άνθρωποι αυτοί, κυρίως Βλαχόφωνοι, είναι τα κατάλοιπα του ακμάσαντος Ελληνισμού του Μοναστηρίου, της Αχρίδος, του Κρουσόβου, του Μοριχόβου, της Ρέσνας, της Στρώμνιτσας, της Γευγελής, και σήμερα τους απαγορεύεται να δηλώσουν την εθνική τους καταγωγή και να διδαχθούν την γλώσσα τους. Στις επίσημες απογραφές πριν και μετά το 1991 ήταν απαγορευμένο να δηλώσει κάποιος ότι είναι Έλληνας.
Επίσης καλό θα ήταν να ερωτήσουμε τον Νίκολα Γκρούεφσκι: Ποιά Ανθρώπινα Δικαιώματα έχει εξασφαλίσει η χώρα του για τον νόμιμο εκπρόσωπο της Ορθοδοξίας, τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και Μητροπολίτη Σκοπίων κ. Ιωάννη Βρανιτσέφσκι; Ο Ιεράρχης αυτός μπήκε φυλακίσθηκε δύο φορές με πλαστές κατηγορίες και οι ναοί του καταστράφηκαν μόνο και μόνο διότι αρνείται να χρησιμοποιήσει τον όρο «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» στον τίτλο του. Σήμερα ζη αυτοεξόριστος στην Θεσσαλονίκη, στο Πανεπιστήμιο της οποίας έχει σπουδάσει.
Αυτά και πολλά άλλα ξέχασε να γράψει στην επιστολή του ο κ. Γκρούεφσκι. Μήπως η αποθράσυνσή του οφείλεται και σε δικά μας μηνύματα υποχωρητικότητος;

 

Related posts:

• ΠΓΔΜ: Προετοιμασία για το νέο κύκλο διαλόγου
• Greece vs the Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM) at the ICJ
• Professor Melville-Jones response to UMD's article