Μακεδόνας σε αιώνια βακχεία

 πήλινη κεφαλή κοιμώμενου νέου, που ήρθε στο φως στο δυτικό νεκροταφείο του Αρχοντικού Πέλλας, αλλά και τα υπόλοιπα ευρήματα, δείχνουν ότι ο νεκρός ήταν μυημένος στα διονυσιακά μυστήρια και είχε πάρει διαβατήριο για μια αιωνιότητα γεμάτη απολαύσεις

 

Αιώνια ζωή μέσα σε έκσταση συνεχίζει να ζει ένας Μακεδόνας, που έζησε την πρώιμη ελληνιστική περίοδο, στο Αρχοντικό Πέλλας. Τον τάφο του ανακάλυψαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο δυτικό νεκροταφείο της πόλης, οι αρχαιολόγοι της ΙΖ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (ΙΖ’ ΕΠΚΑ), Παύλος και Αναστασία Χρυσοστόμου.

Στον τάφο εντοπίστηκε πήλινη κεφαλή κοιμώμενου νέου, σε φυσικό μέγεθος. Βρέθηκαν επίσης χάλκινο επίχρυσο στεφάνι, τρία πήλινα αγγεία και χάλκινος κάνθαρος. Τα ευρήματα σχετίζονται με το μεταθανάτιο συμπόσιο και τη διονυσιακή λατρεία. Ο νεκρός ήταν μυημένος στα διονυσιακά μυστήρια και είχε πάρει το διαβατήριο για μια αιώνια ζωή μέσα σε απολαύσεις, επισημαίνει ο Π. Χρυσοστόμου. Ο Πλάτωνας και ο Πλούταρχος έχουν γράψει για τις συνήθειες της διονυσιακής λατρείας, ενώ ευρήματα στην Πέλλα και τη Θεσσαλία υποδηλώνουν την πίστη στη μεταθανάτια ζωή.

Ο τάφος εντοπίστηκε ανάμεσα σε 915 τάφους από το 2000 που οι δύο αρχαιολόγοι ξεκίνησαν τις ανασκαφές. Οι νεκροί, στρατιώτες στην πλειονότητά τους, ήταν στολισμένοι και έφεραν εντυπωσιακά χρυσά προσωπεία, ενώ στους τάφους εντοπίστηκαν όπλα, περικεφαλαίες και πανοπλίες, επιστόμια και χρυσά στέμματα. Οι γυναικείες ταφές ήταν κτερισμένες με χρυσά, αργυρά, χάλκινα και σιδερένια κοσμήματα, χρυσά προσωπεία, αλλά και χρυσά ομοιώματα οφθαλμών, που υποκαθιστούσαν τα προσωπεία, πήλινα ειδώλια και αγγεία. Οι 43 τάφοι εντοπίστηκαν φέτος.

Η περιοχή δίνει σημαντικά στοιχεία. Διαπιστώνεται ότι το Μακεδονικό κράτος επεκτάθηκε όχι κατά τους Περσικούς πολέμους, όπως πίστευαν μέχρι τώρα, αλλά πολύ νωρίτερα, από το 650 π.Χ., κάτι που οφείλεται στη στρατιωτική οργάνωση της κοινωνίας και στη δημιουργία του πυρήνα του εθνικού στρατού. Η σύγκριση της χρονολόγησης των τάφων με άλλων αστικών κέντρων (Αιγών, Βέροιας, Μίεζας, Εδεσσας) της Κάτω Μακεδονίας, που χρονολογούνται γύρω στο 580 π.Χ., δείχνουν άνοιγμα της μακεδονικής αγοράς από την αρχή της βασιλείας του Αλκέτα, πατέρα του Αμύντα Α’. Από τότε ο πληθυσμός της περιοχής είχε αναπτύξει εμπόριο που έφερε στην περιοχή μεγάλες ποσότητες ειδών πολυτελείας και πρώτων υλών, που πιστοποιούν την ανάπτυξη πολυσύνθετων μορφών οργάνωσης στην κοινωνία.

Η δημογραφική και οικονομική ακμή του οικισμού, κυρίως κατά τα αρχαϊκά χρόνια, και το γεγονός ότι ο νεκρός ενταφιάζεται βάσει αυστηρού τελετουργικού, πιστοποιεί πυραμιδωτή κοινωνική οργάνωση. Ο πλούτος των τάφων υποδεικνύει τον ηρωικό χαρακτήρα και τον ηγετικό ρόλο ορισμένων οικογενειών της στρατιωτικής αριστοκρατίας του Αρχοντικού. Οι πλούσιες οικογένειες ήλεγχαν και ρύθμιζαν τις οικονομικές συναλλαγές.

Τα νέα ευρήματα στο δυτικό νεκροταφείο του Αρχοντικού Πέλλας θα παρουσιαστούν στην 22η Επιστημονική Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Εργο στη Μακεδονία και τη Θράκη (2 ώς 4 Απριλίου, παλιά Φιλοσοφική Σχολή ΑΠΘ).

Related posts:

Comments