Το περίλαμπρο ανάκτορο του Φιλίππου Β’ στις Αιγές ήταν το μέγαρο Μαξίμου της εποχής, από όπου ο πανίσχυρος, τότε, βασιλιάς των Μακεδόνων διοικούσε το βασίλειό του. Καταστράφηκε από φωτιά, όπως και η πόλη των Αιγών, μετά τη μάχη της Πύδνας (168 π.Χ.). Ομως, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, τον 1ο αιώνα μ.Χ. συνέβη μια τρομακτική κατολίσθηση.

 Αναπαράσταση του ανακτόρου και φωτογραφία από τις ανασκαφές. Ηταν με σημερινούς όρους ένα κτήριο που

 Τα νέα δεδομένα της ανασκαφικής έρευνας στο ανάκτορο του Φιλίππου Β’ στις Αιγές ανακοίνωσε η αρχαιολόγος της ΙΖ’ Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, Αγγελική Κοτταρίδη, στο 23ο Συνέδριο για το Αρχαιολογικό Εργο σε Μακεδονία και Θράκη.

 Το ανάκτορο του Φιλίππου Β’, συνολικού εμβαδού 12.500 τ.μ., τρεις φορές σαν τον Παρθενώνα, με ψηφιδωτά δάπεδα εμβαδού 1.500 τ.μ., δεν φιλοξενούσε καμία προσωπική και οικογενειακή δραστηριότητα του βασιλιά των Μακεδόνων. «Ηταν η έδρα της πολιτικής, θρησκευτικής, νομοθετικής, δικαστικής και πνευματικής εξουσίας, ένα κτήριο με προφανώς δημόσιο χαρακτήρα, που ουσιαστικά βρίσκεται πέρα και πάνω από τον χαρακτηρισμό “οίκος”».

 Οπως ανακοίνωσε η Α. Κοτταρίδη, «το μνημειώδες πρόπυλο του ανακτόρου όριζε το πέρασμα στη διάσταση του μνημειακού -ηρωικού – βασιλικού χώρου. Οι εκατόμπεδες στοές της πρόσοψης, τουλάχιστον μια από τις οποίες ήταν “ποικίλη”, δηλαδή στολισμένη με πίνακες, προσέφεραν χώρο ανάπαυσης και προετοιμασίας σε δεκάδες επισκέπτες. Η ιερή θόλος του πατρώου Ηρακλή αποσκοπούσε στην επικοινωνία με τους θεούς. Η αυλή χωρούσε καθισμένους τουλάχιστον 3.500 ανθρώπους. Υπήρχαν εσωστρεφή τριμερή συγκροτήματα για τα ιερά συμπόσια, μεγαλοπρεπείς ανδρώνες για τον “βασιλικό πότο”, αρχεία, σκευοφυλάκια και -βεβαίως- η τεράστια αίθουσα του θρόνου».

 Ο ίδιος ο Φίλιππος Β’ μπορεί να περνούσε κάποιες ώρες της ημέρας στο ανάκτορο ή και να κοιμόταν εκεί μερικές φορές, αλλά ως κατοικία του χρησιμοποιούσε το ανάκτορο του Αρχέλαου, στις Αιγές, το οποίο όμως δεν έχει βρεθεί ακόμη.

 Οπως ανακοίνωσε η Α. Κοτταρίδη, «ο Ηγεμόνας, αρχηγός και υπερασπιστής του λαού του, εγγυητής του νόμου και της τάξης, φορέας της θεϊκής ευλογίας, πέρα και πάνω από τους υπηκόους του, ήταν γι’ αυτούς η απτή δήλωση της ισχύος και της σταθερότητας του κράτους. Ενα πρόσωπο-σύμβολο, που έχανε την ιδιωτικότητά του». Για να διαδηλώσει την ιδέα της πεφωτισμένης εξουσίας του ο Φίλιππος χρειαζόταν ένα ανάκτορο που να συνδυάζει τη λειτουργία της πολιτικής αγοράς και της ιερής ακρόπολης μιας δημοκρατικής πολιτείας και έτσι γεννήθηκε η ιδέα του ανακτόρου των Αιγών, «…που θα γίνει το αρχέτυπο των “βασιλείων” της ελληνιστικής Οικουμένης, με σημερινούς όρους ένα κτήριο όπου συγκεράζονται οι λειτουργίες της Βουλής, του Αρείου Πάγου, του Πενταγώνου και, βέβαια, του μεγάρου Μαξίμου…».

 http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=15/03/2010&id=141331