Περί της Κοινής Βαλκανικής και Ανθελληνικής Ιστορίας

Και νέα επιστολή απέστειλαν οι ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ προς κ. Άννα Διαμαντοπούλου, υπουργό Παιδείας δια Βίου Μαθήσεως και Θρησκευμάτων, σχετική με την εμπλοκή της κ. Θ. Δραγώνας στην συγγραφή νέων βιβλίων Ιστορίας.

Η πλήρης επιστολή έχει ως εξής:

«Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Ενημερωθήκαμε από διάφορες πηγές ειδήσεων - όπως στην αρθρολογία της εφημερίδας PRESS της 27ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο Συμμετέχει στη Συγγραφή «Περίεργων» Βιβλίων Ιστορίας-Η Επιστροφή της Θάλειας Δραγώνα - πως το 4τομο Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας, το οποίο εξεδόθη από το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης της ΝΑ Ευρώπης στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης μπορεί να επανέλθει και να προωθηθεί στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση: «Πάντως μέχρι τώρα η «αντίσταση» της Ελλάδας καλά κρατεί στην ενσωμάτωση των βιβλίων στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αν λάβουμε υπ’ όψη πως στις περισσότερες χώρες της ΝΑ Ευρώπης έχουν ήδη εισαχθεί. Το ερώτημα είναι: Θα κρατήσει αυτή η «αντίσταση»; Και αν ναι για πόσο; Διότι πολλοί είναι οι «απαισιόδοξοι» που λένε πως αργά ή γρήγορα δυστυχώς θα μπουν και στα ελληνικά σχολεία τα τέσσερα αυτά βιβλία».

Το 4τομο έχει μεταφρασθεί σε 8 γλώσσες από το 2007: Σερβικά, κροατικά, ελληνικά, αγγλικά, σκοπιανά, τουρκικά, βοσνιακά και αλβανικά με σχέδια μεταφράσεως και στα ιαπωνικά. Το υλικό του δε, δεν πηγάζει από τις επίσημες ιστορικές πηγές, αλλά από…φωτογραφίες, σκίτσα, αποσπάσματα βιβλίων, πίνακες και…δημοσιεύματα του Τύπου. Με το πρόσχημα ότι η Ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία είναι εθνικιστική επιχειρείται να αποδειχθεί ότι το έθνος δεν αποτελεί πλέον την μοναδική ταυτότητα ενός λαού και καλεί τους μαθητές να υπερβούν το έθνος και να ταυτισθούν με στενότερα ή και ευρύτερα σύνολα (μικρότερες ή μεγαλύτερες εξω-συνοριακές κοινωνικές ομάδες). Επιχειρείται δηλαδή, η απο-εθνικοποιημένη προσέγγιση της Ιστορίας, σε αντίθεση με την «εθνικιστική ιστορία» που διδάσκεται σήμερα.

Μάλιστα οι συγγραφείς του 4τομου σε δηλώσεις τους αναφέρουν πως τα Ελληνόπουλα πρέπει και αυτά να μάθουν την Ιστορία των γειτόνων τους. Σ’ αυτήν ειδικά την περίπτωση όμως, την στιγμή που η ελληνική Ιστορία μεθοδεύεται και υπονομεύεται από διάφορους φορείς η σημαντικότερη ερώτηση είναι: Οι γείτονές μας τι ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ή τι δεν μαθαίνουν για την ελληνική Ιστορία από το 4τομο Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας; Η Τουρκία όμως και η Βουλγαρία δεν προωθούν το 4τομο στο δικό τους εκπαιδευτικό σύστημα, αν και το 4τομο τάσσεται υπέρ των προαναφερθέντων χωρών. Γιατί ενώ τα βιβλία προωθούνται για συμφιλίωση δεν υπάρχει φανερό σχέδιο να διδαχθούν στην Τουρκία και την Βουλγαρία και ιδιαίτερα εφ’ όσον η Ελλάς πολέμησε μ’ αυτές τις χώρες;».

Και η επιστολή συνεχίζει με 11 παρατηρήσεις των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, που χρήζουν απαντήσεων:

«Έχουμε τις εξής παρατηρήσεις και κριτική για το περιεχόμενο του προαναφερθέντος τετράτομου:

1. Υποβαθμίζεται ο ρόλος των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών ως ιστορικών παραγόντων και προβάλλεται ως δημιουργός της Ιστορίας το ανώνυμο πλήθος από αμφίβολες μαρτυρίες.

2. Τα βαλκανικά κράτη παρουσιάζονται ως γεννήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην οποία δίνεται μια εντελώς αντι-επιστημονική ψευδό-ιστορία από τις αρχές του 14ου μ.Χ. έως τον 20ό αι. και το Βυζάντιο αγνοείται εντελώς και έτσι ο Βυζαντινός πολιτισμός μένει στην αφάνεια.

3. Ο αγώνας της ελληνικής εθνεγερσίας απουσιάζει παντελώς και παρατίθενται μόνον το «Άσμα πολεμιστήριον» του Αδαμαντίου Κοραή και επιλεκτικά κάποια αποσπάσματα από την Προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη.

4. Ο Μακεδονικός Αγώνας περιγράφεται ως αγώνας της Βουλγαρίας, αλλά και ως «Μακεδονικός». Η Επανάσταση του Ίλιντεν παρουσιάζεται ως «Μακεδονική» εξέγερση και δεν αναφέρεται καθόλου στον τοπικό ελληνικό πληθυσμό, τους βλαχόφωνους Έλληνες και τον σλαβόφωνο πληθυσμό, που αντιστάθηκαν στην βουλγαρική επιρροή.

5. Γίνεται απαράδεκτη προβολή του κράτους των Σκοπίων ως Μακεδονία και των Σκοπιανών ως Μακεδόνες - αλλά ξένης προς τους Μακεδόνες ελληνικής εθνικότητας - οι οποίοι είναι οι απόγονοι του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

6. Είναι ισχνοτάτη η παρουσία ελληνικών πηγών σ’ αντίθεση με τις σλαβικές και τουρκικές.

7. Τα παρατιθέμενα ιστορικά δήθεν τεκμήρια προέρχονται από αμφίβολες και ύποπτες πηγές, που δεν έχουν κανένα επιστημονικό κύρος. Είναι αξιοσημείωτο ότι πουθενά δεν μνημονεύεται - ούτε καν στην βιβλιογραφία - το πολύτιμο και βαθύτατα επιστημονικό έργο του Αποστόλου Βακαλόπουλου «Ιστορία του Νέου Ελληνισμού», βασισμένο σε εγκυρότατες και αδιαμφισβήτητες πηγές.

8. Αποσιωπούνται οι θηριωδίες των Βουλγάρων και των Τούρκων εις βάρος των Ελλήνων.

9. Παρατίθενται συγκριτικοί πίνακες με στατιστικά στοιχεία για τον πληθυσμό μακεδονικών πόλεων με τρόπο που δικαιώνουν τους Σλάβους (Σέρβους, Βουλγάρους) και να δημιουργούν αμφιβολία για την αξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών πινάκων.

10. Παρατίθενται παραπλανητικές εικόνες (πόλεων, ενδυμασιών) εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού.

11. Παρουσιάζεται η ΕΟΚΑ ως τυχοδιωκτική και τρομοκρατική οργάνωση».

Και η επιστολή συνεχίζει με γενικές παρατηρήσεις, ως εξής

«Γενικά μέσα στα βιβλία αυτά:

α) Αφανίζεται η ελληνική Ιστορία και επιχειρείται μεθοδικά άμβλωση της ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικός αποχρωματισμός των Ελλήνων.

β) Επιχειρείται προετοιμασία για χωρίς αντιδράσεις επιβολή στα Βαλκάνια μια νέας τάξεως πραγμάτων, η οποία ευνοεί τους Σλάβους και τους Τούρκους.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο Ρουμάνος και ο Τούρκος που έγραψαν τον α΄ τόμο, η Ρουμάνα που έγραψε τον β΄ τόμο, ο Βούλγαρος που έγραψε τον γ΄ τόμο και η Κροάτισσα που έγραψε το δ΄ τόμο έθαψαν κυριολεκτικά την Ελλάδα και την ελληνική Ιστορία.

Μερικά παραδείγματα:

Η προπαγάνδα που γίνεται εναντίον της ελληνικότητος της Μακεδονίας είναι ολοφάνερη. Στις σελ. 107-108 του β΄ βιβλίου «Nations and States of Southeast Europe» ευρίσκεται ένα ποίημα του Gjiorgii Pulevski (αν και σ’ αυτές τις σελίδες έχουν τοποθετηθεί οι εθνικοί ύμνοι διαφόρων βαλκανικών χωρών, οι «ακαδημαϊκοί» επέλεξαν να τοποθετήσουν το ποίημα του προαναφερθέντος ποιητή, το οποίο δεν δίνει στον αναγνώστη καμμιά ευκαιρία αμφισβητήσεως της «μακεδονικότητας» των βορείων γειτόνων μας). Στις σελ. 48-49 οι Σκοπιανοί υποκλέπτουν την Ιστορία των Βουλγάρων (Ίλιντεν, Κρούσεβο, κλπ.), ενώ στους χάρτες γενικά που υπάρχουν (σελ. 57 - Southeastern Europe after Versailles and Lauzanne, 1923) οποιοσδήποτε μπορεί κάλλιστα να διακρίνει στην νότια Σερβία την λέξη «Μακεδονία», ενώ γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως το όνομα αυτής της περιοχής, εκείνην την εποχή, ήταν απλώς Νότιος Σερβία και περίπου το 1929 έγινε Vardarska Banovina.

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι είναι ένα κομμάτι της ελληνικής Ιστορίας, για την οποία ο ελληνισμός νοιώθει εθνική υπερηφάνεια. Όμως:

• στην σελ. 51 του β΄ βιβλίου http://www.cdsee.org/pdf/WorkBook2_gr.pdf διαβάζουμε: «Στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων η Μακεδονία κατακτήθηκε από τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και τη Σερβία και τελικά μοιράστηκε ανάμεσά τους», ενώ

• στην σελ. 115 του γ΄ βιβλίου http://www.cdsee.org/pdf/WorkBook3_gr.pdf η Ελλάς, η Σερβία και οι Βουλγαρία αναπαριστάνονται ως σκυλιά που μαλώνουν για ένα κομμάτι κρέας (την Μακεδονία) και ο σκύλος (η κακιά Ελλάς) αποχωρεί με το μεγαλύτερο κομμάτι κρέατος (την Μακεδονία) στο στόμα του.

• Επιπροσθέτως στην σελ. 69 του ίδιου τόμου οι συγγραφείς αναφέρονται στην…«Κατάληψη» της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό.

Κυρία Υπουργέ, ύστερα από τις δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Philip Gordon στις διαρροές του Wikileaks ότι «μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα ήταν δυνατότερος και πιο ευέλικτος εταίρος στις διαπραγματεύσεις», και τα ευχαριστήρια του κ. Κώστα Καρρά http://www.cdsee.org/pdf/clio_preface.pdf ενός εκ των στελεχών και πρωτεργατών της Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας, ο οποίος τονίζει: «Τέλος, η γενναιόδωρη οικονομική στήριξη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει καλύψει το έργο των ακαδημαϊκών, των οποίων ο πυρήνας αποτελείται από μέλη της Ακαδημαϊκής Επιτροπής του Προγράμματος Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας», ευελπιστούμε πως τα βιβλία αυτά δεν θα έχουν καμμιά θέση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της Ελληνικής νεολαίας».

Την επιστολή υπογράφουν οι πρόεδροι της Επιτροπής Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, Νίνα Γκατζούλη, της Παμμακεδονικής Ενώσεως ΗΠΑ, δρ. Αντώνιος Παπαδόπουλος, της Παμμακεδονικής Ενώσεως Αυστραλίας, Δημήτρης Μηνάς, της Παμμακεδονικής Ενώσεως Καναδά, Χαράλαμπος Μουτουσίδης, της Παμμακεδονικής Ενώσεως Ευρώπης, αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου και των Μακεδονικών Τμημάτων Αφρικής, Αμύντας Παπαθανασίου.

Για περισσότερα: Nina Gatzoulis, President of the Committee of World Pan-Macedonian Associations, email: ninagatz@comcast.net, τηλ: 603-742-0466, τηλ/πο: 603- 617-2977.

Χρονοσκόπιο: Η βουλγαρική Κατοχή στην Ξάνθη:

Επαύθη ο μουφτής κι αντικαταστάθηκε από Πομάκο.

Του έβαλαν στο σπίτι του φυσίγγια και τον συνέλαβαν.

Τον λήστεψαν οι Βούλγαροι αστυνομικοί και τον άφησαν ελεύθερο.

Στα τουρκικά σχολεία απαγορεύθηκε η ελληνική και αντικαταστάθηκε από την βουλγαρική γλώσσα.

Έκαψαν το ωραιότερο τζαμί, αφού πρώτα έκλεψαν τα χαλιά του!

ΞΑΝΘΗ-ΜΕΡΟΣ Ε.

Η συμπεριφορά των βουλγαρικών Αρχών προς τους Τούρκους δεν ήταν καλύτερη. Ο μουφτής της πόλεως, διωρισμένος υπό της ελληνικής κυβερνήσεως δια βασιλικού διατάγματος, επαύθη, αντικατεστάθη δε υπό Πομάκου, έχοντος απολυτήριο βουλγαρικού Γυμνασίου, άλλα κατά τ’ άλλα εστερημένου των απαιτουμένων δια την θέση αυτήν προσόντων. Στον απολυθέντα μουφτή δεν επιτρεπόταν να εξέλθη της πόλεως και να περιοδεύσει στα χωριά. Τρεις φορές έγιναν έρευνες στο σπίτι του, τέλος ετοποθέτησαν στο σπίτι του 20 φυσίγγια. Τούτο εχρησίμευσε ως αφορμή για να συλληφθεί. Πριν οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα, οι συνοδεύοντες αυτόν Βούλγαροι αστυνομικοί του αφαίρεσαν 1.200 λέβα, τα οποία έφερε μεθ’ εαυτού και κατόπιν του επέτρεψαν να επανέλθει στο σπίτι του με την δικαιολογία, ότι σέβονται το γήρας του.

Στα τουρ¬κικά σχολεία, των οποίων επετράπη η λειτουργία, κατ’ αντίθεση προς τα ελληνικά, η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσης αντικατεστάθη δια της βουλγαρικής. Το ωραιότερο από τα τζαμιά της πόλεως, το Τσαρσί, το έκαυσαν κατά το έτος 1942, εν καιρώ νυκτός, οπότε δεν επιτρεπόταν η κυκλοφορία. Προηγουμένως απήγαγαν τα πλούσια χαλιά και τις ψά¬θες του τζαμιού. Προς δικαιολογία διέδωσαν οι βουλγαρικές Αρχές την επομένη ήμερα, ότι η πυρκαϊά ήταν τυχαία. Συμπληρωματικώς κατεδά-φισαν τον μιναρέ του τζαμιού και το παρακείμενο βακουφικό καφενείο.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ: Η συμπεριφορά των Βουλγάρων προς τους Τούρκους.

«Το δώρο αυτό είναι μέρος της παραδοσιακής θεματογραφίας του κόμματος BMPO, με ιστορικά θέματα και αντικατοπτρίζει τα όρια της Ενωμένης Βουλγαρίας το 1941, όπου παρουσιάζονται μέσα σε εικόνες οι μεγάλες εθνικές μορφές του πανθέου μας, σε επιθεωρήσεις των βουλγαρικών στρατευμάτων μας στην Μακεδονία», λέει η BMPO.