MEXMET IMAM says:

Ο ΑΕΙΗΜΝΗΣΤΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η «ΦΙΛΟΤΗΤΑ»

Κυρίες, οι,

Η ιστορία του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσουλμάνων στην Ελλάδας, «Η ΦΙΛΟΤΗΤΑ» ξεκινάει το 1993. Μετά απο ζυμώσεις τρία χρόνια ζυμώσεις κατω απο την ομπρέλα στο συλλογο «Απανταχού Θρακιωτών, Η Αλληλεγγύη», την τελική μορφή πήρε στα τέλη του 1996 και κατατέθηκε το αίτημα της σύστασης του φορέα, το οποίο σε πρώτη φάση ήταν αρνητική. Όμως, την έγκριση της νομιμοποίησης της «Φιλότητας» την πήρε το 1997.

Εκείνη την περίοδο είχαμε τον Μακαριώτατο Σεραφήμ ως Αρχιεπίσκοπο της Χώρας μας. Για εμάς τους Μουσουλμάνους ήταν σαν να μην υπήρχε. Παρόλο, που ως Σύνδεσμος είχαμε άνθρωπο δικόμας στο γραφείο του, καμία βελτίωση των σχέσεων δέν υπήρχε, αλλά ούτε υπήρχε κακοτέρευση των σχέσεων επι εποχή του Σεραφήμ. Πολύ απλά, επί εποχή Του, όλες οι υποθέσεις και τα προβλήματα μας ήταν στο «καταψύκτη»!…

Μετά το θανατό του μακαριώτατου Σεραφήμ, που ανέλαβε ο αξέχαστος ηγέτης της Εκκλησίας της Ελλάδας ο Μακαριώτατος Χριστόδουλος άλλαξαν όλα. Καταρχήν, παρόλο που είμασταν σε αντίθετα στρατόπεδα, πάντοτε είχαμε μια επικοινωνία μεταξύ μας. Εάν και πολλές φορές η επικοινωνία μας ήταν αντίθετη, λόγω που είμασταν σε διαφορετικά στρατόπεδα και την πολιτική που ακολουθούσαμε. Όμως, στις επίσημες μέρες και τις γιορτές μας μεταξύ μας ευχόμασταν ότι καλύτερο ο ένας για τον άλλον.

Το Μακαριώτατο τον Χριστόδουλο τον γνώρισα οταν ήμουν φαντάρος και υπηρετούσα στα ΚΑΑΥ Καλών Νερών Βόλου. Είχε έρθει στα Καλά Νερά και κάθισε για ένα καφέ να πιεί στο ΚΨΜ του ΚΑΑΥ, που ήμουν εγώ διαχειριστής κατά την επισκεψη Του στη μονάδα μας. Μετά απο εκεί οι δρόμοι μας χώρισαν, μέχρι αυτός να γίνει Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας και εγώ πρόεδρος στο Σύνδεσμο Μουσουλμάνων Ελλάδας.

Μετά την εκλογή του και την φόρα που είχε πάρει έκανε ορισμένες ανακοινώσεις σε βάρος μας και έφιξε θέματα ζωητικής σημασίας. Το οποίον για έναν, που κατέχει θέση ηγέτη ενός φορέα θρησκευτικού αξιώματος δεν επιτρεπόταν. Οι ανακοινώσεις αυτές αφορούσαν το θέμα του Τζαμί, το νεκροταφείο μας και την παιδεία μας. Σ’ αυτό το διάγγελμα που έκανε ο Μακαριώτατος ξεσήκωσε το σύνολο των Μουσουλμάνων στην Αθήνα και στη ευρύτερη περιχή της Αττικής, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας.

Αφού στριμώχθηκα από την κοινότητα μας, θέλοντας και μή κάλεσα το Δ.Σ. του Σύνδεσμο σε έκτακτο συμβούλιο. Ας σημειωθεί, εκείνη την περίοδο το Δ.Σ. ανήκει στους Ελληνες Μουσουλμάνους και μόνο δύο εκπρόσωποι υπήρχαν από τους αλλοδαπούς Μουσουλμάνους. Από την άλλη πλευρά ήταν πολυσύνθετο το Δ.Σ. του Συνδέσμου. Διότι, η σύσταση του φορέα μας δεν είναι θρησκευτική, αλλά ούτε πολιτικού ενδιαφέροντος. Η σύσταση του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, «Η Φιλότητα», είναι καθαρά κοινωνικού χαρακτήρα και περιέχει συνδικαλιστικού χαρακτήρα για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας ώς Μουσουλμάνοι στην Χώρα μας. Επίσης, το Μειονοτικό πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί στα τέλη της δεκαετίας το 80’ και στις αρχές την δεκαετία του 90’ είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της Ελλάδας, αλλά το τίμημα το πλήρωνε ο απλός Ελληνας Πολίτης Μουσουλμάνος. Ένας Έλληνας πολίτης Μουσουλμάνος, όταν πήγαινε για δουλειά να ζητήσει δεν το έπαιρναν, γιατί μόλις έλεγε ότι ειναι απο την Θράκη, «Α!!! Είσαι Τούρκος!» και δεν το προσλαμβάναν. Φυσικά, όλα αυτά έχουν δημοσιευθεί στα γρουπ μας. Το οποίο, άσχετα τις πολιτικές εξελίξεις σε τοπικό, σε περιβαλλοντικό, σε εθνικό, σε περιφερειακό και σε Παγκόσμιο επίπεδο, ώς φορέας δεν αλλάξαμε την πολιτική μας, παρόλο που δεχτήκαμε απεριόριστες πιέσεις.

Φυσικά, εδώ είτε ομολογείτε είτε όχι απο τους κύκλους μας, στην στρατηγική μας ως «Φιλότητα» ακολουθήσαμε και ακολοθούμε την πολιτική του αξέχαστου ηγέτη της Εκλησίας της Ελλάδας.

Η συνεργασία μας, ξεκίνησε μετά της ανακοινώσεις και της αγγελίες του σε βάρος μας. Αφού πυροδότησε τις σχέσεις Χριστιανών – Μουσουλμάνων, μας ανάγκασε να κάνουμε και εμείς την ακόλοθη ανακοίνωση, που το καλούσαμε στην εφαρμογή το σύνταγμα της χώρας και την συνεργασία για την επίλυση των ζητημάτων-θεμάτων που αφορούν την Μουσουλμανική Κοινότητα της Ελλάδας και όχι την όξυνση των σχέσεων μας. Επίσης, διευκρινίστηκε ότι μέσα από τα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν λύνονται τα προβλήματα, αλλά από ένα διάλογο που θα έδινε την δυνατότητα γνωριμίας και συνυπαρξή μας. Με λίγα λόγια του προτείναμε την έναρξη του διαθρησκευτικού -- διαπολιστισμικού διαλόγου και βλέπουμε.

Έτσι, μετά που μελέτησαν την πρόταση μας, ήρθε και η πρώτη προσκλησή του και η πρώτη επίσκεψη μας υλοποιήθηκε στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής Αθήνων & Πάσης Ελλάδας. Στην συνάντηση αυτή, παρευρέθηκαν εκμέρους της Εκλησίας τρία πρόσωπα και εκμέρους μας, ήταν παρών όλοι οι εκπρόσωποι των τμήματων και ο πρόεδρος της επιστημονικής ομάδας της φιλότητας, ο κ. Αλέξανδρος Οικονόμου, όπως και ο θρησκευτικός ηγούμενος μας κ. Μαχμπούμπ Ισλάμ της Αττικής.

Τα θέματα που έλαβαν χώρα στην συζήτηση αυτή, ήταν θέματα γνωριμίας σε πρώτη φάση, την συνεργασία των δύο φορέων μας σε θέματα-ζητήματα που αφορούν την Μουσουλμανική Κοινότητα της Αττικής με απότερο σκοπό της Ελληνικής επικράτειας. Επίσης, από την επίσκεψη αυτή βγήκε ο διαπολιτισμικός-διαθρηστικός διάλογος και την αναγκαιότητα του. Ώστε για τα θέματα-ζητήματα που αφορούσαν την κοινοτητά μας συμφωνήσαμε να γίνει προεργασία και να τα δούμε στο σύνολο σε μία άλλη συνάντηση μας.

Όμως, η καταγραφή-απογραφή των σύνολο των προβλημάτων δεν ήταν εύκολο για εμάς. Διότι ήθελε χρόνο και χρήμα. Η επιστημονική Ομάδα του Συνδέσμου μας προέρχεται απο εθελοντές και το πιο βασικό, ένα τέτοιο θέμα θέλει τους ειδικούς ανθρώπους (Ερευνητές) το όποιο την περίοδο εκείνη δεν το είχαμε. Άσχετα εάν είχαμε κάνει έρευνες και μελέτες, αλλά ήταν πιο πολύ συνοπτικές, παρά ουσιαστικές. Πολλοί άνθρωποι είχαν την τύχη να ζήσουν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο από κοντά, αλλά ιδιαίτερα εμείς οι Μουσουλμάνοι είχαμε την ευλογία να έχουμε τον Χριστόδουλο μας για χρόνια συνεργάτη. Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την αποδημία εις τον Κύριο αυτού του ξεχωριστού μεγάλου Έλληνα κι Ιεράρχη κι η απώλειά του γίνεται κάθε μέρα και πιο αισθητή. Δεν θα μπώ στην διαδικασία να αναλύσω πόσα θα είχαν αποφευχθεί και πως θα έμπαινε φρένο στο ξεπούλημα και την κατάντια της πατρίδας, αν ο Εθνάρχης μας ήταν ακόμα ζωντανός. Αυτό, ας το εξετάσει ο καθένας από μόνος του κι ας προσπαθήσει να βρεί την αιτία που έφυγε τόσο πρόωρα ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας. Μέχρι τον επόμενο βέβαια, γιατί το έθνος μας πάντα γεννούσε και θα γεννάει ήρωες…

Θα αναφερθώ μόνο στον άνθρωπο Χριστόδουλο, αν μου επιτρέπει η ταπεινότητά μου να το πράξω, κάθως σίγουρα πολλοί άλλοι έχουν το δικαιώμα να ομιλούν περισσότερο, αφού τον έζησαν από κοντά. Θέλω, όμως, να καταθέσω και την προσωπική μου άποψη, γιατί και για ένα λεπτό να συναντούσες τον Μακαριστό, καταλάβαινες αμέσως πως είχες μπροστά σου έναν πεφωτισμένο άνθρωπο.

Τον Χριστόδουλο μας, τον γνώρισα ως φαντάρος που ήμουν στα ΚΑΑΥ Καλών Νερών Βόλου. Εκεί, ακόμα με είχε ρωτήσει πως με έλεγαν και μετά απο δεκαεπτά χρόνια θυμώταν το περαστατικό που είχε κατά την επισκεψή του στο ΚΑΑΥ. Επί εποχή του, κακά τα ψέμματα μάθαμε πολλά πράγματα και πήραμε διδάγματα κι αξίες που θα μας συντροφεύουν μέχρι το τέλος της ζωής μας.

Μετά από χρόνια κατάλαβα, γιατί αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος είχε συνέχεια ένα χαμόγελο στα χείλη. Ήθελε πάντα όλοι να βλέπουν το γλυκό πρόσωπο αυτό που εκπροσωπούσε, που συγχωρά, που αγκαλιάζει και φροντίζει όλα τα παιδιά της. Ήταν ικανός να κάνει τον «διασκεδαστή» για ώρες μόνο και μόνο για να σου πεί έναν διδακτικό λόγο που θα σε οδηγήσει εκεί που ήθελε.

Βέβαια, αυτό δεν σήμαινε πως δεν ήταν αυστηρός με τους εχθρούς του Έθνους και τη θέση που κατείχε και πάντα μάχοταν μέχρι τελευταίας ρανίδας για τα δίκαιά που πίστευε. Όπως και το έκανε…

Θα κλείσω με μια δεύτερη προσωπική εμπειρία πάλι από τις συναντήσεις μας. Κάποια στιγμή, αφού εΊχαμε πει ότι θα καταγράψουμε τα προβλήματα και θα τα ξανασυζητήσουμε. Αφού μας πήρε χρόνο αρκετό, όπως σας το εξήγησα το πρόβλημα που υπήρχε, επικοινώνησα για έναν ραντεβού, αμέσως μας έκλεισε ραντεβού και πήγαμε να το δούμε. Στη συνάντηση αυτή ήμουν εγώ, η εκπρόσωπος των γυναικών κα Χαμιδέ, ο ιμάμης Μαχμούτν απο το Μεστζίδ της Σαχίνης, ο αντιπρόσωπος του συνδικαλιστικού τμήματος ο κ. Νετζιπ και ο εκπρόσωπος των αλλοδαπών κ. Αλή Αμήν. Όλοι θέλαμε να κάνουμε καλή εντύπωση στον πνευματικό της Εκλησίας της Ελλάδας. Αφού μας υποδέχτηκε και συστηθήκαμε, όταν ήρθε η σειρά στο Ιμάμη που είχαμε μαζί μας, γυρνάει και του λέει: « Εγώ και εσύ θα τα βρούμε, διότι διδάσκουμε τα ίδια πράγματα, αλλά με τη μόνη διαφορά. Εγώ το Θεό και εσύ το Αλλάχ και όμως και στους δυό μας, Αχ και Βάχ! παιδί μου». Εκείνει την ώρα του λέω: « Σεβασμιώτατε, γιατί θα τα βρείτε Εσείς οι δύο και μαζί μας όχι;», αμέσως γύρισε και μου απάντησε: «Εμείς, που κάνουμε κυρήγματα για το στο Θεό, στην ουσία τα ίδια πράγματα διδάσκουμε, όπως μην κλέψεις, μην φωνέψεις,….κα. και μετά γύρισε και τα είπε και στα Αραβικά….», δηλαδή ήξερε στίχοι και απο το Κοράνιο ακόμα. Εκεί ο Ιμάμης μας απ’ ότι καταλάβαμε δεν τα γνώριζε και τόσο. Φυσικά, γυρνάω και το λέω: «Σεβασμιώτατε, μη μας στριμώχνεις πολύ, γιατί την άλλη φορά θα αργήσουμε περισσότερο να σας δούμε.» και με μία γλυκιά φωνή και χαμογελαστός, όπως πάντα « Εάν δεν έρθετε εσείς, τότες θα έρθουμε εμείς ή εαν δεν πάει ο Μωάμμεθ στο Βουνό, τότες θα πάει το βουνό στο Μωάμμεθ, έτσι δεν είναι; Εμείς και εσείς πρέπει να συνηπάρξουμε μέσα σε μία αρμονία, ειρήνη και αγάπη, έτσι δεν είναι;» Απευθύνοντας στο Ιμάμη μας.

Στην πρώτη επίσκεψη μου, για να λέμε την αλήθεια δεν το είχα καταλάβει, ίσως γιατί είχα πάει με προκατάληψη, λόγο της δηλώσεις του και τις εξαγγελίες του. Η συζήτηση την πρώτη φορά, ποιο πολύ έγινε απο το Πρόεδρο της επιστημονικής ομάδας μας και εκεί που χρειαζόταν έκανα της παρεμβάσεις μου. Η συζήτηση την πρώτη φορά ήταν στα τέλη το 1998 και αφορούσε τα θέματα εξής: Για την δημιουργία ξενώνων, χρειαζόμασταν σπίτια ή κτήρια, διότι η εκκλησία είχε σπίτια – κτήρια και του ζητήσαμε να μας παραχωρήσει, προκειμένου να στεγάσουμε τους ηλικιωμένους, αλλά και τις γυναίκες μετα παιδιά, όπως την στήριξην των ανύπανδρων μητέρων και των κακοποιημένων γυναικών. Την σύσταση ενός Κέντρου τύπου «Πολυδύναμο» προκειμένου να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Κοινότητας των Μουσουλμάνων στην Αττική και με προέκταση σε όλοι την Ελληνική επικράτεια. Που μπορεί να δίνει λύση στους γάμους, στα οικογενειακά προβλήματα -- ζητήματα και την προστασίας του Παιδιού. Το θέμα του Τζαμί και το νεκροταφείο. Την δημιουργία σχολείο για την εκμάθηση της Ισλαμικής πίστης σε όσοι το επιθυμούν. Την επανελητουργία των τζαμιών, όπου υπάρχουν Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα και τα Μνημεία να αξιοποιηθούν προκειμένου να τραβήξουν επισκέπτες. Συνεργασία για τα παιδιά των μεταναστών, προκειμένου να μην ξεχάσουν την ταυτότητα τους, Το θέμα των Μεταναστών -- Προσφύγων και των Ελλήνων Μουσουλμάνων από την Θράκη που βρίσκονται στο λεκανοπαίδιο Αττικής. Την δημιουργία ένα κανάλι, που να συζητάμε τα θρησκευτικά θέματα και κοινωνικά ζητήματα. Επίσης, την δημιουργία ενός διαπολιτισμικού-διαθρησκευτικού κέντρου εις το Ελαιώνα, που να περιέχει όλους τους ναούς του κόσμου. Σ’ αυτο το θέμα, ενώ στην πρώτη συζήτηση το είχε δεί διαφορετικά, στις επόμενες δεν ήθελε να το αγγίξει, παρόλο αυτή η ιδέα μας είχε βρεί ανταπόκριση ακόμα και απο την κυβέρνηση και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας την έβλεπε θετική.

Όμως την δεύτερη φορα που πήγα, κατάλαβα, ότι δεν τον ενδιέφεραν τα αξιώματα και οι… τεμενάδες. Γι’ αυτό κατα την σύστασή μας, η συζήτηση ήταν γύρω από πνευματικά θέματα.

Ας σημειωθεί την περίοδο που ήταν ο Μακαριώτατος Χριστόδουλος, υπήρχε μια ζωντάνια, παρόλο που ήταν αντιπαλός μας και πολλές φορές, μας οδηγούσε στα άκρα, σήμερα μας λείπει, διότι δεν υπάρχει κανείς άλλος να πάρει την θέση του, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι από εκεί ψηλά μας καθοδηγεί κι ακόμα με τις πραξεις του, μας προστατεύει απο ανθρώπινα λάθη!

Φιλικά,

Αθήνα, 21-02-2012,
Μεχμέτ ΙΜΑΜ,
(Οικονομολόγος-Ερευνητής)
Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσούλμάνων στην Ελλάδα, «Η Φιλότητα»
m.imam61[at]yahoo.gr