Grandes Civilizaciones: Grecia

Archivo:AntikeGriechen1.jpg
 
Ciudades y colonias griegas h. 550 a. C
 
 
Los habitantes de la antigua Grecia se llamaban a sí mismos helenos, y a su tierra, Grecia, la llamaban la Hélade. El territorio de la Grecia antigua coincide aproximadamente con el actual, pero para completar el mundo helénico es preciso añadir las costas egeas de Asia Menor, así como las del sur de Italia y la isla de Sicilia.
La historia y la cultura griegas están íntimamente relacionadas con el paisaje. La Grecia continental es prácticamente una cadena montañosa que se hunde en el Mar Egeo, cuyas numerosas islas no son más que las cimas de esta cordillera sumergida. Este fenómeno ha dado lugar a unas líneas costeras muy recortadas y abruptas, con abundantes penínsulas y pequeñas islas próximas, además de unos valles interiores cerrados y de difícil acceso. Las llanuras, por el contrario, son escasas y de pequeña extensión.
El nexo de unión de estas diferentes áreas es el mar, vía de enlace de los diferentes territorios y factor de expansión del mundo griego. La escasez de terreno fértil obligará al griego antiguo a buscar nuevas tierras que alimenten a la población sobrante. De ahí la vocación comercial del pueblo heleno o la colonización de nuevos territorios, que caracterizarán a la Grecia antigua.
Pero el paisaje griego, con ser importante, no ayuda por sí solo a explicar el maravilloso legado cultural helénico. El racionalismo como actitud ante la vida, la consideración del hombre como medida de todas las cosas, el amor a la belleza y un elevado sentido estético o la democracia como sistema político, son valores espirituales presentes en nuestro mundo. “Opino que es justo favorecer al pueblo en general en detrimento de los nobles y los ricos, porque es el pueblo quien, al dar los hombres para la marina y el comercio, constituye la fuerza de Atenas. En consecuencia, justo es que participe de los cargos que dependen de una elección”, dirá Jenofonte en el siglo IV. Estos valores, sin duda una deuda reconocible con el mundo griego, no surgen de manera repentina, sino que son el fruto de evolución de casi 3.000 años.
Durante estos tres milenios, pueblos diferentes poblaron las tierras de la Hélade. Desde el año 3000 a.C., en que finaliza el Neolítico, hasta el 1100 antes de nuestra Era, se desarrolla la Edad del Bronce. En esta etapa emergen sucesivamente tres grandes culturas. La primera, la Cicládica, tiene como característica principal el desarrollo de un floreciente comercio.
Mucho más importante será la cultura minoica, cuyo núcleo es la isla de Creta. Alrededor del 1900 a.C. surgen grandiosos palacios en Cnosós y Festo, imponentes residencias reales con cientos de habitaciones, algunas de ellas bellísimamente decoradas con frescos vivos y coloristas. Los palacios cretenses señalan la aparición de un poder absoluto, sustentado económicamente por una intensa actividad comercial, basada en el intercambio de suntuosos objetos de artesanía….
 
Οι κάτοικοι της αρχαίας Ελλάδα αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες, και τη γη του, την Ελλάδα, που ονομάζεται Ελλάς. Το έδαφος στην αρχαία Ελλάδα είναι περίπου το σημερινό, αλλά για να ολοκληρώσει τον ελληνικό κόσμο είναι αναγκαία η προσθήκη του Αιγαίου παράλια της Μικράς Ασίας, καθώς και νότια Ιταλία και Σικελία.
Η ελληνική ιστορία και ο πολιτισμός είναι στενά συνδεδεμένες με το τοπίο. Ηπειρωτική Ελλάδα είναι ουσιαστικά ένα ναυάγιο βουνό στο Αιγαίο Πέλαγος, των οποίων πολλά νησιά είναι οι κορυφές των βυθισμένων οροσειράς. Το φαινόμενο αυτό έχει οδηγήσει σε μια πολύ στολισμένα ακτές και τραχύ, με πολλές χερσονήσους και τα μικρά κοντινά νησιά, συν κάποια εσωτερικά κοιλάδες και απρόσιτη κλειστή. Οι πεδιάδες, ωστόσο, είναι λίγες και μικρού μεγέθους.
Η σχέση μεταξύ αυτών των διαφορετικών τομέων είναι ο θαλάσσιος δρόμος που συνδέει τις διάφορες περιοχές και συντελεστής αναγωγής του ελληνικού κόσμου. Η σπανιότητα της εύφορης γης με την αρχαία ελληνική δύναμη για να αναζητήσουν νέα γη για να θρέψει τον πληθυσμό πλεόνασμα. Εξ ου και η εμπορική αποστολή του Ελληνικού λαού ή αποικισμό των νέων εδαφών που χαρακτηρίζουν την αρχαία Ελλάδα.
Όμως, το ελληνικό τοπίο, είναι σημαντική, όχι μόνο εξηγεί τις μεγάλες Ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Ορθολογισμός ως στάση ζωής, η εξέταση του ανθρώπου ως μέτρο όλων των πραγμάτων, η αγάπη για την ομορφιά και την υψηλή αισθητική και τη δημοκρατία ως πολιτικό σύστημα, οι πνευματικές αξίες στον κόσμο μας. “Νομίζω ότι είναι δίκαιο να ενθαρρύνει τους ανθρώπους γενικότερα σε βάρος των ευγενών και των πλουσίων, είναι οι άνθρωποι που, δίνοντας τους άνδρες στο ναυτικό και το εμπόριο, είναι η δύναμη της Αθήνας. Κατά συνέπεια, είναι ακριβώς ότι μέρος της τελών εξαρτάται από την επιλογή “, λέει ο Ξενοφών τον τέταρτο αιώνα. Οι αξίες αυτές αναμφισβήτητα αναγνωρίσιμο χρέος προς τον ελληνικό κόσμο, δεν προκύπτουν ξαφνικά, αλλά είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης των σχεδόν 3.000 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια των χιλιετιών τρεις, διαφορετικούς λαούς κατοίκησαν τη γη της πατρίδας μας. Από το 3000 π.Χ., όταν Νεολιθική τέλος έως το 1100 πριν από την εποχή μας, έχουμε αναπτύξει την Εποχή του Χαλκού. Σε αυτό το στάδιο για την εμφάνιση τριών μεγάλων πολιτισμών. Πρώτον, ο Κυκλαδικός, έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης εμπορίου.
Πολύ πιο σημαντικό είναι το μινωικό πολιτισμό, ο πυρήνας είναι το νησί της Κρήτης. Γύρω στο 1900 π.Χ. στην Κνωσό μεγαλοπρεπή παλάτια προκύπτουν και Festus, εκπληκτική βασιλικά παλάτια με εκατοντάδες δωμάτια, κάποια όμορφα διακοσμημένα με φωτεινά και πολύχρωμες τοιχογραφίες. Κρητικά παλάτια σήμα την εμφάνιση της απόλυτης εξουσίας, που υποστηρίζεται οικονομικά από μια έντονη εμπορική δραστηριότητα, με βάση την ανταλλαγή των πολυτελές χειροτεχνίας ….
 
FROM:http://www.youtube.com/user/artehistoriacom

Related posts:

Comments