History Of Macedonia – Μακεδονία – Βλαχοχώρια Γρεβενών

Μακεδονία – Βλαχοχώρια Γρεβενών

in General News, Macedonian Culture, Macedonian news, Thessalonike & Other Macedonian Cities / by D-Mak / on March 12, 2011 at 3:54 am /

Το βυζαντινού ρυθμού μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής (1713) που βρίσκεται 7 χλμ. νότια της Σαμαρίνας και υπήρξε κέντρο αρματολών και κλεφτών. με ίο ξεχωριστό ξυλόγλυπτο τέμπλο που απεικονίζει τον Παράδεισο, και τον παρακείμενο ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα (1813) αγιογραφημένο από ντόπιους αγιογράφους.

Την τρίκλιτη βασιλική της Κοίμησης της Θεοτόκου (1819) – την κεντρική εκκλησία – στη Σαμαρίνα με το θαυματουργό δένδρο που φύτρωσε πάνω στη στέγη της κόγχης του ιερού της. Την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου (1840) με αξιόλογο τέμπλο και παλαιές εικόνες, τις εκκλησίες του Προφήτη Ηλία (1795) και του Γεννέσιου της Θεοτόκου (1865) με ενδιαφέρον ξυλόγλυπτο τέμπλο.

Τα βαριά πέτρινα αρχοντικά της Σαμαρίνας. όπου ανάμεσά τους ξεχωρίζουν των Μητσιομπούνα (1878), Κιλιμπογκίνη (1865) και Χατζημίχου (1847) και τις παλαιές πέτρινες βρύσες του χωριού που οι περισσότερες κατασκευάστηκαν επί Τουρκοκρατίας.

Το ρέμα της Βόλια Κίρνα. νοτιοδυτικά της Σαμαρίνας, που διασχίζει την περιοχή σε μήκος 6 χλμ. περίπου. Από δασικό δρόμο υπάρχει πρόσβαση στο σημείο όπου σχηματίζονται καταρράκτες, ενώ στους πρόποδες του Σμόλικα βρίσκεται η “Δρακολίμνη” στα νερά της οποίας ζουν αλπικοί τρίτωνες.

Το μοναστήρι της Αγιας Σωτήρας (1900) που βρίσκεται στα 1.700 μ., ανατολικά του χωριού Αβδέλλα, με υπέροχη θέα και το μοναστήρι της Αγιάς Τριάδας όπου κατά την παράδοση ήταν το Κρυφό Σχολειό μέσα στο δάσος.

Την πέτρινη βρύση Βαρύ» στη θέση Πανόραμα, στον δρόμο για Σμίξη. Λέγεται ότι το νερό της είναι βαρύ (εξ ου και το όνομα) και όσοι το πίνουν βαριακουν!

Στη Σμίξη τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια ηλικίας 100-150 ετών των Έξαρχου, Φασέγκα, Νασίκα, Μπουκουβάλα και τις τριακοσίων ετών πέτρινες βρύσες που υπάρχουν διάσπαρτες σε όλο το χωριό: «Ματσάλι», ·Μηλίκη, «Σιόπουτλου Ντιντζιά» και ·Σακελλάρη·. Επίσης, το παλαιό πέτρινο Σχολείο του 1933 στην πλατεία του χωριού που σήμερα έχει μετατραπεί σε ξενώνα. Αξιόλογες είναι και οι εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου (1760) που είναι η πρώτη που κτίστηκε, του Αγίου Νικολάου (1750) και του Αγίου Γεωργίου (1870).

r Την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (1770) στην πλατεία του χωριού Περιβόλι με παλιές αγιογραφίες και ένα Ευαγγέλιο του 1500, και τη νεώτερη του Προφήτη Ηλία όπου θα απολαύσετε την εκπληκτική πανοραμική θέα του χωριού.

“ Τα γεφύρια Σπανού και Σταυροαστάμου στα μισά του δρόμου από Γρεβενά προς Κρανιά, λίγο πριν από το χωριό Κηπουριό. Το πεντάτοξο γεφύρι Σπανού είναι το μεγαλύτερο σωζόμενο πέτρινο γεφύρι της Μακεδονίας και ανακατασκευάστηκε το 1846, ενώ το τετράτοξο γεφύρι Σταυροποτάμου κτίστηκε γύρω στα 1900. Λίγο πιο κάτω, στον Σταυροπόταμο, το τρίτοξο γεφύρι του Αζίζ Αγά κτίστηκε το 1727 και είναι από τα ομορφότερα γεφύρια των Γρεβενών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε άνοιγμα και ύψος τόξου και είχε ένα μικρό κουδούνι σιο ψηλότερο σημείο του τόξου του για να προειδοποιεί τους διαβάτες για τον κίνδυνο ανατροπής των υποζυγίων σε περίπτωση δυνατού ανέμου.

‘ Τα πέτρινα γεφύρια του Ματσαγκάνη στον δρόμο Γρεβενών – Κρανιάς και του Σχαμπεκη στο ένα χιλιόμετρο από την Κρανιά προς Μηλιά. Κτίστηκαν γύρω στα 1850 κοντά στις πηγές του Βενετικού για να περνούν τα καραβάνια των εμπόρων.

“ Στην Κρανιά την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που υπήρχε και κατά την επίσκεψη του Αγίου Κοσμά το 1777, των Αγίων Πάντων (1800) και την καταπληκτική θέα από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία, αλλά και τον λόφο του Αγίου Αθανασίου στην άκρη του χωριού.

Το γεφύρι του Ζιάκα, στα μισά περίπου του δρόμου από Γρεβενά προς Περιβόλι. Είναι δίτοξο και κτίστηκε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Ονομάζεται και Τουρκογέφυρο μια και, όπως λέγεται, Τούρκος είχε αναλάβει τη χρηματοδότηση του.

Πίνδου Βάλια Κάλντα

Ο εθνικός δρυμός Πίνδου, Βάλια Κάλντα, είναι ένας από τους σημαντικότερους της Ελλάδας και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το χωριό Περιβόλι. Ιδρύθηκε το 1966 και έχει συνολική έκταση 33.500 στρεμμ. Περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα (που σημαίνει στα βλάχικα «ζεστή κοιλάδα»), του Αρκουδορέματος, τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι μέχρι τις κορυφές του βουνού Αυγό και τις λίμνες Φλέγκα, που αποτελούν σύμβολο της περιοχής και συνδέονται με πολλούς θρύλους καθώς ήταν καταφύγιο φοβερών ληστών. Η Βάλια Κάλντα παρουσιάζει ποικιλία μορφολογικών χαρακτηριστικών όσον αφορά τη χλωρίδα. Καλύπτεται από πυκνά δάση μαύρου και λευκόδερμου πεύκου, οξιάς και ακόμα από 30 είδη δένδρων και θάμνων και 120 είδη ποώδους βλάστησης. Είναι καταφύγιο πολλών ζώων και 72 ειδών πουλιών και έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευομένων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.