Η ιστορία του Μελενίκου

in Articles, Greece, Macedonian news, newspapers, Thessalonike & Other Macedonian Cities / by History / on August 17, 2012 at 1:32 pm /

30 Ιουνιου 1898 ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΣΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΜΕΛΕΝΙΚΟΥ!!

Hμερομηνία δημοσίευσης: 26-01-08

Κύριε διευθυντά

Με οδυνηρή έκπληξη διαβάσαμε στο ένθετο «Ταξίδια» της εφημερίδας σας το αφιέρωμα στο «βουλγαρικό» «Μέλνικ» της συντάκτου σας κ. Κυριακής Βασσάλου.

Πολύ σύντομα σας κάνουμε γνωστό ότι:

Το αναφερόμενο ως «Μέλνικ» είναι το από τον 9ο μ.Χ. αιώνα βυζαντινό Μελένικο, και αναφέρεται στην Ιστορία από το περίπου 800 μ.Χ., από τότε που οι Βυζαντινοί το έκαναν οχυρό φρούριο για να αποκρούουν αποτελεσματικά τις διάφορες σλαβικές επιδρομές από τον Βορρά. Το Μελένικο ή Μελένοικο (το όνομα προέρχεται και έχει ρίζα το «Μέλας Οίκος») αποτελούσε και τόπο εξορίας Βυζαντινών αξιωματούχων, πολλά δε επώνυμα των σημερινών Μελενικίων έχουν βυζαντινή καταγωγή.

Η αρχιτεκτονική των σπιτιών και όλου του οικισμού (αποδεικτικά της κτισμένης Ιστορίας ενός τόπου) είναι καθαρά μακεδονική και το αναφερόμενο ως μοναστήρι του Ρόζεν είναι η Μονή του Ροδινού και ανήκε στην τέως Μητρόπολη Μελενίκου και Σιδηροκάστρου, τα δε περί «… έγινε μέρος της βουλγαρικής πολιτείας…» και «βουλγαρική αναγέννηση» δεν αξίζουν καν σχολιασμό.

Το Μελένικο έφτασε σε τέτοια ακμή, που από το 1813 διέθετε Ελληνικό Καταστατικό Χάρτη, το περίφημο «Κοινόν Μελενίκου», ένα από τα πρώτα ελληνικά Συντάγματα και αποτελούσε μια αυτοθεσμισμένη ελληνική πολιτεία εν μέσω τουρκοκρατίας.

Στον ιερό αυτό τόπο γεννήθηκαν οι παππούδες και πατέρες μας και τα αναφερόμενα σπίτια είναι τα σπίτια των προγόνων μας, που τα εγκατέλειψαν μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913 και ήρθαν στην Ελλάδα όχι σαν πρόσφυγες, αλλά γιατί δεν μπορούσαν να ζήσουν κάτω από τη βουλγαρική κυριαρχία, απλά γιατί το αίμα και η Ιστορία δεν τους το επέτρεπε.

Στον ιερό αυτόν τόπο γεννήθηκαν ο Αναστάσιος Πολυζωίδης, ο Αναστάσιος Παλατίδης, ο Μανασσής Ηλιάδης, ο Θεοδόσιος Ηλιάδης και τόσες άλλες προσωπικότητες που τίμησαν και κόσμησαν την ιστορία της χώρας μας, περιποιεί δε τιμή για τον Σύνδεσμό μας το γεγονός ότι εξέχουσες προσωπικότητες του πνευματικού, καλλιτεχνικού, οικονομικού και κοινωνικού γίγνεσθαι της χώρας μας κατάγονται από το Μελένικο και φέρουν αυτή τους την καταγωγή σαν τίτλο τιμής.

Την ιστορία και το μεγαλείο του Μελενίκου την μάθαμε από τους παπούδες και πατεράδες μας και αυτά διδάσκουμε στα παιδιά μας. Η ιστορία του Μελενίκου, η Ιστορία μας, ανήκει στην ελληνική Ιστορία, δεν έχει τίποτε δανεικό και φυσικά δεν δανείζει τίποτε.

Με τα λίγα που για συντομία χρόνου αναφέραμε και θεωρώντας έως σήμερα ότι δεν θα χρειαζόταν ποτέ να αποδείξουμε τα αυταπόδεικτα, κρίνουμε ότι το δημοσίευμα αυτό αποτελεί εξέχουσα συμβολή σε οποιαδήποτε προσπάθεια κλοπής της Ιστορίας μας, μέσα από τις σελίδες μιας από τις πλέον έγκυρες και έγκριτες εφημερίδες της χώρας μας.

Πιθανόν η συντάκτης σας ή ένας κοινός αναγνώστης να μην μπορεί να καταλάβει ότι η ιστορία του Μελενίκου είναι για εμάς τους Μελενίκιους ο καθρέφτης και λόγος ύπαρξης του μέλλοντός μας, ότι η Ιστορία μας είναι ο ιερός μας δεσμός με αυτά τα χώματα…

Θεωρούμε ότι το κείμενο που δημοσιεύθηκε συντάχθηκε βασισμένο στην εύκολη λύση της αντιγραφής από εύληπτες πηγές και στην άγνοια, χωρίς τη στοχειώδη πιστοποίηση της Ιστορίας, αλλά και χωρίς να ληφθούν υπόψιν οι –τυχόν– συνέπειες (πολιτικές και ιστορικές). Αυτό άλλωστε τεκμαίρεται από τις αναφερόμενες στο δημοσίευμα πηγές και παραπομπές.

Θα μπορούσε φυσικά η συντάκτης να χρησιμοποιήσει πλείστες όσες ελληνικές αλλά και διεθνείς ιστορικές και λαογραφικές πηγές, πέραν των βουλγαρικών που θεωρούμε ότι χρησιμοποίησε, με αποτέλεσμα να ενισχύει στην ουσία θέσεις ανυπόστατες, ανιστόρητες και για μας τους ακρίτες τραυματικές. Διατυπώνουμε φυσικά την έντονη αμφιβολία μας εάν η συντάκτης επισκέφθηκε το Μελένικο ή… (η συνέχεια δική σας).

Το κείμενο αυτό συντάχθηκε σαν πρώτο βήμα διαμαρτυρίας μας.

Επειδή η Ιστορία διαγράφεται όταν δεν γράφεται και το χειρότερο όταν αυτή παραποιείται ή / και πλαστογραφείται, σας καλούμε για άμεση αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και θα συνιστούσαμε –σε ανάλογες περιπτώσεις– οι συντάκτες σας να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, γιατί ο χειρισμός τέτοιων ιστορικά ευαίσθητων θεμάτων θίγουν ευαίσθητες χορδές του Ελληνισμού και –κατά την άποψή μας– πιθανόν δημιουργούν μείζονα προβλήματα για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, ιδιαίτερα όταν τα προβλήματα αυτά πηγάζουν και δημιουργούνται εκ των ένδον.

Θεωρώντας αυτονόητο ότι η διαμαρτυρία μας αυτή θα εισακουσθεί και θα υπάρξει η άμεσα επιβαλλόμενη ανταπόκριση και ικανοποιητική αποκατάσταση, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων σεβόμενοι το έγκριτο και έγκυρο της εφημερίδας σας.

Ο πρόεδρος Αντωνιος Τοπολιγκας / Σιδηρόκαστρο

http://www.kathimerini.gr/