Eλληνική Διπλωματία και Σκοπιανό

in Macedonian news / by D-Mak / on December 17, 2012 at 1:01 pm /

Αντιγράφουμε μέρος από το άρθρο “Σχόλια για το ΥΠΕΞ 244” του ενημερωμένου ιστολογίου για τα θέματα του ΥπΕξ, e-dragoumanos.eu.

Ευτυχώς, προς το παρόν για λόγους εσωτερικούς της ΕΕ το θέμα της ένταξης των Σκοπίων φαίνεται να κλείνει για λίγο. Πρόκειται όμως για γενική πολιτική απόφαση για το θέμα διεύρυνση (με ό,τι αυτό θα φέρει σε λίγο στις διμερείς σχέσεις με την Τουρκία) και όχι για υιοθέτηση ελληνικών θέσεων, όπως αφήνεται να διαδοθεί από την επίσημη πηγή του Υπ.Εξ.

Τουλάχιστον στις Βρυξέλλες υπήρχε κάποια «έκρηξη», ενώ στη Βιέννη με τη «μακεδονική» προεδρία στον ΟΑΣΕ γίνονται πράγματα και θέματα χωρίς καμία αντίδραση (προφανώς, ο πρέσβυς κ. Λώζος ασχολείται με το πώς θα μετατεθεί ο κ. Ιωάννου από τη Βιέννη – θέμα μεγαλύτερης προτεραιότητας).

Η ξαφνική επιθετικότητα των Σκοπίων (με πιθανή τουρκική στήριξη) οφείλεται φυσικά στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που κάθε άλλο από αυτό που κατόρθωσε ο Στ. Δήμας να παρουσιάσει στη κοινή γνώμη δεν ήταν. Εν τούτοις, οι έλληνες πολιτικοί δεν τολμούν να συμφωνήσουν στην καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, όπως από την αρχή συμβούλευαν οι διπλωματικοί χειριστές της υπόθεσης (θυμίζουμε ότι ο κ. Βασιλόπουλος «φαγώθηκε» για το θέμα από την θέση του Α΄ Γενικού Διευθυντή, όταν αντιτάχθηκε στην αισιοδοξία της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας), γιατί φοβούνται συνέπειες στις οικονομικές σχέσεις και τις ελληνικές επιχειρήσεις στα Σκόπια. Λες και οι τελευταίες δεν προστατεύονται στο μεταξύ από τις συμφωνίες μεταξύ ΕΕ και Σκοπίων.

Στο μεταξύ και έως ότου αποφασίσει η ηγεσία χάνεται χρόνος, διότι θυμίζουμε ότι η Ενδιάμεση Συμφωνία προβλέπει ένα έτος για τη λήξη της από την στιγμή της καταγγελίας της (ναι τόσο αυτοδεθήκαμε τότε μετά τα καουμπολίκια στα οποία μας είχε βάλει ο Ευαγγ. Βενιζέλος πείθοντας τον άρρωστο ήδη τότε Ανδρέα Παπανδρέου να επιβάλει εμπάργκο στα Σκόπια).

Τώρα τα Σκόπια προσπαθούν με σημαία την απόφαση της Χάγης να αναγράφεται η ονομασία όπως την θέλουν σε έγγραφα της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών. Έντονη όμως είναι η αντίδραση της ελληνικής πλευράς. Προβληματισμό όμως προκάλεσε η Μάνυα Τελαλιάν (προσπαθεί τώρα να γίνει Ειδική Νομική Σύμβουλος –προφανώς ως ανταμοιβή για το φιάσκο της Χάγης) με έγγραφό της που φέρεται να λέγει ότι μετά την απόφαση είναι ασαφές εάν και κατά πόσο τρίτοι έχουν ακόμη υποχρέωση να χρησιμοποιούν δημοσίως την προσωρινή ονομασία, διότι το Δικαστήριο δεν έλαβε θέση επί του συγκεκριμένου θέματος. Ε, λοιπόν, αφού δεν έλαβε θέση δεν εξακολουθούν να ισχύουν τα μέχρι τώρα ισχύοντα; Αλλά ακόμη και αν είχε λάβει θέση, θα ήταν αυτό αρκετό για να ακυρωθεί η ισχύς της απόφασης 817(1993);

Τα λέμε αυτά διότι το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι πλέον πως υπάρχουν πάρα πολλοί διπλωματικοί που από χρόνια λέγανε ότι πρόκειται για χαμένη υπόθεση, ότι χάνουμε “διπλωματικό κεφάλαιο” με το να επιμένουμε για το όνομα και τέτοια. (Οι περισσότεροι από αυτούς κάνουνε πολύ παρέα με Ευρωπαίους και έχουνε συμπλέγματα και θέλουν να δείξουν ότι είναι και αυτοί πολύ Ευρωπαίοι και όχι Βαλκάνιοι). Τώρα όλοι αυτοί έχουν αρχίζει να εκφράζονται πιο ελεύθερα και να χαλαρώνουν στα διεθνή φόρα.

Πραγματικά, για όποιον το έχει ζήσει είναι πολύ δύσκολο ψυχολογικά να κάνει πολεμική για το θέμα των Σκοπίων συνέχεια. Δηλαδή να βγαίνει στη μέση, σε άσχετα μεν, σοβαρά δε, θέματα και να λέει το γνωστό για την ονομασία. Όμως αυτό είναι το καθήκον των διπλωματικών ως υπαλλήλων του ελληνικού κράτους και αυτό πρέπει να κάνουνε. Δεν μπορούν να εκλογικεύουν την δυσκολία και να τη μετατρέπουν σε άρνηση της εθνικής πολιτικής. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σαφής στάση από την ηγεσία και το κέντρο για να τους μαζέψει τα λουριά. Και τέτοια έγγραφα σαν αυτό της ΕΝΥ που προαναφέραμε (όσο τεχνικό και αν είναι) λειτουργούν περισσότερο διαλυτικά.

Όπως μας ανέφερε φίλος διπλωματικός «Έχω την εντύπωση ότι ακόμη και μετά το Βουκουρέστι, μέσα στο Υπουργείο και ειδικά από την πλευρά της Μπακογιάννη (Καλά, επί ΓΑΠ και Δρούτσα ούτε συζήτηση) υπήρχε μούγκα για το θέμα στρουθοκαμηλικού τύπου. (Αφού το θέμα είναι δυσάρεστο και δύσκολο δεν το σκαλίζουμε καθόλου). Όλη η προσπάθεια εξαντλήθηκε στην “γενναία” απόφαση να δεχτούμε σύνθετη ονομασία. Η οποία ήτανε σωστή μεν, αλλά έπρεπε να αποτελέσει αφορμή να γίνουμε πιο ενεργητικοί και επιθετικοί. Εμείς αντιθέτως μετά από αυτό σιωπήσαμε τελείως.

Και μετά το χαστούκι του Δικαστηρίου πάλι σιωπήσαμε, ενώ έπρεπε να βγούμε επιθετικά και να πούμε την δική μας άποψη.» Δεν νομίζουμε πάντως ότι είναι αρμοδιότητα των υπαλλήλων του ΥΠΕΞ να αλλάζουνε την εθνική πολιτική, έστω και αν δεν τους αρέσει. Άμα δεν τους αρέσει ας πάνε να γίνουνε βουλευτές σαν τον Α. Ψυχάρη και να δηλώσουν ευθέως ότι δεν συμφωνούν με την μέχρι τώρα ακολουθούμενη πολιτική.