Όλη η συνέντευξη κόλαφος του Βούλγαρου πρέσβη στην ΕΕ που ξεμπρόστιασε τα Σκόπια

"...Μοιραζόμαστε την ίδια ιστορία, την ίδια γλωσσική και πολιτιστική παράδοση", δήλωσε ο Βούλγαρος Πρέσβης

H συνέντευξη κόλαφος του Βούλγαρου πρέσβη στην ΕΕ, Ντίμιτερ Τζάντζεφ στον Βούλγαρο δημοσιογράφο Β. Ζέλεφ.

Αξίζει να διαβαστεί από όλους. Μετάφραση στα Ελληνικά: History-of-Macedonia.com

Γιατί η Βουλγαρία ακολούθησε την Ελλάδα στο να αντιτεθεί στηνάμεση έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και της ΠΓΔΜ;

Η Βουλγαρία ήταν η πρώτη που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της ΠΓΔΜ , με το συνταγματικό της όνομα και να βοηθήσει αυτό το νεοσύστατο κράτος κατά τη διάρκεια των σκληρών χρόνων του εμπάργκο κατά της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Χρησιμοποιήσαμε την επιρροή μας για τους ηγέτες της αλβανικής μειονότητας στην ΠΓΔΜ για την αποφυγή περαιτέρω αποσταθεροποίησης της όταν η χώρα ήταν στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου το 2001. Γνωρίζουμε καλά τις ευθύνες μας για τη σταθερότητα της περιοχής.

Μοιραζόμαστε την ίδια ιστορία, την ίδια γλωσσική και πολιτιστική παράδοση. Ως εκ τούτου, δεν βλέπουμε κανένα λόγο για τον οποίο η κοινή μας ιστορία θα πρέπει να μας χωρίσει και όχι να μας ενώσει.

Η Βουλγαρία είναι ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης των Δυτικών Βαλκανίων, καθώς είναι ο μόνος τρόπος για τη διασφάλιση της ειρήνης, δημοκρατίας και ευημερίας για ολόκληρη την περιοχή. Δυστυχώς, η σημερινή πολιτική ηγεσία της ΠΓΔΜ έχει ωθήσει τις διμερείς μας σχέσεις πίσω στο παρελθόν. Αντι-Βουλγαρικά στερεότυπα στα ΜΜΕ, τον κινηματογράφο, στα βιβλία λογοτεχνίας, ιστορίας και γεωγραφίας στο επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα είναι ευρέως διαδεδομένα.

Οι πολίτες της ΠΓΔΜ που δηλώνουν ανοικτά τη βουλγαρική ταυτότητά τους, συχνά αντιμετωπίζουν διακρίσεις (απολύσεις από την εργασία, τον εκφοβισμό, ανακρίσεις της αστυνομίας, των θεσμικών και των μέσων πίεσης). Προκλητικά έργα όπως “Σκόπια 2014” περιγράφουν με σαφήνεια πιθανές εδαφικές και άλλες απαιτήσεις εναντίον της Βουλγαρίας. Η ΠΓΔΜ έχει διασχίσει ορισμένα όρια, προκαλώντας μεγάλη δυσαρέσκεια στη βουλγαρική κοινή γνώμη. Οι πολιτικές των Σκοπίων προκαλούν σοβαρές ανησυχίες ήδη σε δύο κράτη μέλη της ΕΕ από την περιοχή και αυτό θα πρέπει να χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Πρέπει οι διαφορές σχετικά με την ιστορία να σταθούν στο δρόμο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κατά τον 21ο αιώνα;

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική περιοχή που σήμερα βρίσκεται εντός των ορίων από τουλάχιστον τρία κράτη (Ελλάδα, Βουλγαρία, ΠΓΔΜ). Για το λόγο αυτό, η χρήση του γεωγραφικού όρου Μακεδονία ως επίσημο όνομα για το νεοσύστατο κράτος επιβαρύνεται με πολιτική ευαισθησία στις γειτονικές χώρες όπου ο όρος «μακεδονικός» χρησιμοποιείται για να δείξει τη σύνδεση με τη γεωγραφική περιοχή, αλλά όχι σε εθνική ταυτότητα. Όλα τα ιστορικά γεγονότα δείχνουν ότι από τη στιγμή που ένα κομμάτι αυτής της γεωγραφικής περιοχής συμπεριλήφθηκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, η συντριπτική πλειοψηφία του Σλαβικού πληθυσμού της αυτοπροσδιοριζόντουσαν ως Βούλγαροι.

Η αποτυχία να εξαλειφθεί η βουλγαρική ταυτότητα μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων με την επιβολή μιας νότιας σερβικής ταυτότητας, ώθησε τον Γιουγκοσλάβο ηγέτη Γιόσιπ Μπροζ Τίτο να ξεκινήσει το 1944 μια πολιτική με στόχο τη δημιουργία μιας νέας Μακεδονικής ταυτότητας στην τότε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Η κομμουνιστική ηγεσία της πρώην Γιουγκοσλαβίας θα ισχυριζόταν ότι κάθε Σλάβος κάτοικος ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής ήταν Μακεδόνας και άνηκε στο Μακεδονικό έθνος. Η πολιτική αυτή περιλαμβάνει επίσης την θεσπισμένη τοπική βουλγαρική διάλεκτο ως Μακεδονική γλώσσα, καθώς και κατασκευή του ιστορικού υποβάθρου για τη νέα Μακεδονική ταυτότητα εις βάρος της ιστορίας των γειτονικών χωρών. Κάθε προσπάθεια των κατοίκων της περιοχής να φανερώσουν βουλγαρική τους ταυτότητα κατεστάλλει με σταλινικές μεθόδους συμπεριλαμβανομένων των φυλακίσεων και αυθαίρετες εκτελέσεις το 1944-1946 της τοπικής πολιτικής και πνευματικής ελίτ που αυτοπροσδιοριζόταν ως Βούλγαροι.

Αλλά ακόμα και αυτό δεν θα μπορούσε να διαγράψει τη συλλογική μνήμη του λαού στις δύο χώρες μας. Μοιραζόμαστε την ίδια ιστορία, την ίδια γλωσσική και πολιτιστική παράδοση. Ως εκ τούτου, δεν βλέπουμε κανένα λόγο για τον οποίο η κοινή μας ιστορία θα πρέπει να μας χωρίσει και όχι να μας ενώσει. Το γεγονός ότι τόσα πολλά μνημεία Βουλγαρικών ιστορικών προσωπικοτήτων έχουν πρόσφατα ανεγερθεί στα Σκόπια, δεν έχει σημασία πως τα χαρακτηρίζουν τώρα, επιβεβαιώνει ότι είμασταν μια εθνοτική οντότητα στο παρελθόν.

Οι πολιτικές των Σκοπίων προκαλούν σοβαρές ανησυχίες ήδη σε δύο κράτη μέλη της ΕΕ από την περιοχή και αυτό θα πρέπει να χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Δεν μπορούν οι διαφορές σας να αντιμετωπιστούν κατά τη διαδικασία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και όχι πριν από αυτές;

Τα νέα μέλη της ΕΕ θα πρέπει να δεσμευτούν για τις ευρωπαϊκές αξίες και να σέβονται τους γείτονες τους, μέλη της ΕΕ. Οι ριζοσπαστικές εθνικιστικές ιδεολογίες ανήκουν στο παρελθόν. Θα υπάρξουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις και κινδύνους για την περιφερειακή σταθερότητα εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες πολιτικές των Σκοπίων έναντι των γειτονικών χωρών. Αυτός είναι ο λόγος γιατί τέτοια ζητήματα θα πρέπει να επιλυθούν πριν, και όχι μετά την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Η ΠΓΔΜ έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων από το να συνεχίσει τις αδιάλλακτες απαιτήσεις για ανύπαρκτες μειονότητες και να κλέβει την ιστορία των γειτονικών χωρών.

Οι άνθρωποι της ΠΓΔΜ θα πρέπει να κοιτάξουμε προς το μέλλον και όχι στο παρελθόν.Εμείς στην ΕΕ θα πρέπει να τους βοηθήσουμε σε αυτό. Διότι αν συνεχίσουν να κοιτάζουν στο παρελθόν, το μόνο αληθινό γεγονός της ιστορίας που θα βρούν είναι η βουλγαρική ταυτότητα του σλαβικού πληθυσμού στη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας. Θα αντιμετωπίσουν επίσης το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο σλαβικός πληθυσμός έχει φθάσει στην εν λόγω περιοχή πολλούς αιώνες μετά τον Μέγα Αλέξανδρο. Αυτά είναι τα γεγονότα της ιστορίας και δεν μπορούν να αλλάξουν. Όπως ο μεγάλος Δανός στοχαστής Soren Kierkegaard παρατήρησε: Η ζωή μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο προς τα πίσω, αλλά πρέπει να την ζούμε προς τα εμπρός

.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική περιοχή που σήμερα βρίσκεται εντός των ορίων από τουλάχιστον τρία κράτη (Ελλάδα, Βουλγαρία, ΠΓΔΜ). Για το λόγο αυτό, η χρήση του γεωγραφικού όρου Μακεδονία ως επίσημο όνομα για το νεοσύστατο κράτος επιβαρύνεται με πολιτική ευαισθησία στις γειτονικές χώρες όπου ο όρος «μακεδονικός» χρησιμοποιείται για να δείξει τη σύνδεση με τη γεωγραφική περιοχή, αλλά όχι σε εθνική ταυτότητα.

Η Βουλγαρία επιμένει για τη σύναψη μιας συνθήκης για σχέσεις καλής γειτονίας με την ΠΓΔΜ. Ο υπουργός Εξωτερικών της πΓΔΜ Νίκολα Ποπόσκι δήλωσε πρόσφατα δεν έβλεπε καμία ανάγκη για μια τέτοια συνθήκη. Την ίδια στιγμή τέσσερις γύρους των συνομιλιών έχουν ήδη λάβει χώρα. Τι να περιμένουμε;

Πράγματι, ο υπουργός Ποπόσκι αμφισβήτησε ανοιχτά την ανάγκη για μια συνθήκη την ίδια ημέρα (16 του Απριλίου του 2013) που κυκλοφόρησε η έκθεση προόδου της Επιτροπής για την ΠΓΔΜ. Δεν καταλαβαίνω την απροθυμία των Σκοπίων να δεσμευτεί για ένα νομικά δεσμευτικό έγγραφο που θα διασφαλίζει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει το Σύνταγμά της για να παρεμβαίνει στις υποθέσεις της Βουλγαρίας με σκοπό την υπεράσπιση του καθεστώτος και των δικαιωμάτων ατόμων ,που δεν είναι και οι οποίοι δεν έχουν υπάρξει ποτέ τους πολίτες της ΠΓΔΜ, αλλά τους οποίους τα Σκόπια θεωρούν ότι ανήκουν στο μακεδονικό λαό.

Η ΠΓΔΜ έχει ήδη αναλάβει μια τέτοια δέσμευση στην κοινή δήλωση του 1999 με τη Βουλγαρία, καθώς και στην Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 με την Ελλάδα. Είναι μόνο το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, που περιέχει μια τέτοια αξίωση και αυτό γεννά ανησυχίες σε γειτονικά κράτη. Πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα: όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών για την κατασκευή ενός Μακεδονικού έθνους, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για ισχυρισμούς μειονότητας των Σκοπίων, όσον αφορά την Βουλγαρία.

Κανείς πολίτης της Βουλγαρίας δεν έχει λάβει μέρος σε μια τέτοια διαδικασία οικοδόμησης του έθνους, όπως ξεκίνησε το 1944 και έχει περιοριστεί μόνο στην επικράτεια της τότε Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, και μετά το 1991, στην ΠΓΔΜ. Ως εκ τούτου, οποιεσδήποτε αξιώσεις από τα Σκόπια για εθνική μακεδονική μειονότητα στη Βουλγαρία είναι εντελώς αβάσιμες και απαράδεκτες.

Η Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο έχουν συνάψει μια συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων τους. Η Επιτροπή έχει, κατά συνέπεια, προτείνει την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών με τη Σερβία και συνομιλίες για συμφωνία με το Κόσοβο. Επίσης, έχει εκδώσει μια έκθεση προόδου για την ΠΓΔΜ. Τα κράτη μέλη αναμένεται να αποφασίσουν τον Ιούνιο για το αν θα ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τη Σερβία και την ΠΓΔΜ. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας;

Η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Σερβίας και του Κοσόβου είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα ότι εάν υπάρχει πολιτική βούληση και δέσμευση, δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα, δεν έχει σημασία πόσο δύσκολο φαίνεται να είναι. Ο συμβιβασμός ότι η ΠΓΔΜ πρέπει να είναι πολύ μικρότερη: να συμφωνήσει με μια Συνθήκη για σχέσεις καλής γειτονίας με βάση μια πολιτική δήλωση των Σκοπίων έχει ήδη υπογραφεί το 1999. Είμαστε, φυσικά, γνώστες ότι η ΠΓΔΜ αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις και σε άλλους σημαντικούς τομείς - εθνοτικές σχέσεις, οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Τους τελευταίους μήνες έχουν σημαδέψει μια οπισθοδρόμηση στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και της ελευθερίας της έκφρασης.

Δεν σας ενδιαφέρει ότι η ΠΓΔΜ μπορεί να αποσταθεροποιηθεί εάν χάσει τις άμεσες προοπτικές της για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση;

Επιτρέψτε μου να απαντήσω με μια ερώτηση: Αν ένα υποψήφιο κράτος θα αποσταθεροποιηθεί από το απλό γεγονός ότι δεν παίρνει αμέσως ό, τι νομίζει ότι αξίζει, τότε ποιο είναι το πραγματικό επίπεδο της σταθερότητας και της πολιτικής ωριμότητας της χώρας αυτής; Σε μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που αμφισβητούν τη σταθερότητά του. Και ίσως να αξίζει μια πιο προσεκτική ματιά στην κατάσταση επί τάπητος.

Tμήμα Ειδήσεων | History-of-Macedonia.com

Related posts:

Comments
Γιωργος Τσαπανος says:

Να λοιπον, που για μια ακομη φορα οι “εκλεκτοι” φιλοι μας οι Βουλγαροι, δεν ξεχνουν τα παλια τους πολιτικα παιχνιδια. Το 1923-1926 λογω της συνθηκης του- απο 1919- Νειγυ αρχισε η εθελοντικη μεταναστευσις πληθυσμου θεωρουντος εαυτον ως ανηκοντος στο βουλγαρικο Εθνος, απο την Ελλαδα προς Βουλγαρια. (Βλεπε Μπραμο--τα βιβλια του οποιου οι ταγοι του συγχρονου ελλαδικου ελληνισμου προσεπαθησαν ανεπιτυχως ξανα και ξανα να εξαφανισουν απο τις ελλαδικες βιβλιοθηκες--σελιδες 73+74 στο βιβλιο του Σλαβοκομμουνιστικαι Οργανωσεις εν Μακεδονια).Οι Βερχοβιστες ομως, ξυπνησαν ξαφνικα και καταλαβαν οτι τετοιου ειδους ολικη μετακινηση πληθυσμου απο Ελλαδα προς Βουλγαρια, δεν θα μπορουσε να εξυπηρετηση μελλοντικα εθνολογικα σχεδια. Βλεπετε, εαν δεν θα υπηρχαν Βουλγαροι στο ελληνικο εδαφος (και μιλαμε συγκεκριμενα για Καστορια-Φλωρινα-Εδεσσα) με βαση τι ειδους απαιτησεις θα μπορουσαν στο μελλον να εγειρουν θεματα Βουλγαρικοτητας των ανωτερω περιφερειων ?

Ετσι προσπαθησαν και επετυχαν την παραμονη των ανωτερω Βουλγαρων εντος Ελλαδος, με συνεργασια μαλιστα με Ελληνες πολιτικους οι οποιοι και συναινεσαν περι της δηθεν ΕΘΝΙΚΗΣ δρασεως ! των ανωτερω για να δικαιολογηθη η παραμονη των.
Σημερα λοιπον, ο Βουλγαρος πρεσβης, επαναλαμβανει τις ιδιες ανοησιες περι σχεσεων γλωσσας,ιστοριας και πολιτιστικης παραδοσης. Αλλα με ποιους ? Δεν ωμιλει ΜΟΝΟ για τους πραγματικους Βουλγαρους τω αιματι οι οποιοι εμειναν πισω, αλλα γενικευει, γενικευει, και το αμεσο ερωτημα που αναφυεται ειναι ¨και που ειναι οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩ ΑΙΜΑΤΙ ” που εμειναν πισω, περιμενοντας την Αθηνα να αναθεωρησει την καταπτυστη συνθηκη παραδοσεως της Πελαγονιας στους δηθεν “φιλους” και ομοθρησκους αδελφους, τους Σερβους?
Γιατι δεν εκανε απολυτως μια αναφορα ο αξιοτιμος κος Πρεσβης περι εξαιρεσεως και υπαρξεως Εθνικης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ μεινοτητας εντος των συνορων των Σκοπιων, απο Μοναστηρι μεχρις Κρουσοβου ?
Ο λογος απλουστατος, οι Βουλγαροι δεν σκοπευουν σε αναγνωριση Βουλγαρικης εθνοτητας στα Σκοπια, οχι, θελουν να καταπιουν και να εκβουλγαρισουν πληρως και ανευ εξαιρεσεων ολους τους πληθυσμους και μειονοτητες στο εδαφος των Σκοπιων, παρουσιαζοντας τους παντες σαν Βουλγαρους (με την πληρη ανοχη, αν οχι και συνεργασια της Αθηνας, και ειδικωτερα του ΕΛΙΑΜΕΠ το οποιο και κατευθυνει την εξωτερικη πολιτικη των αμοιρων και αμπορων ελλαδικων) , λογω…………ιστοριας, γλωσσικης και πολιτιστικης παραδοσης !

Αλλα, καλα να παθουν και οι Σκοπιανοι, οι οποιοι ανεθεσαν τον δηθεν “εκμακεδονισμο” της ελληνικωτατης διαλεκτου του Μοναστηριου --τα Νασσι-ι-” δια μεσου του εκκαθαρισμου ελληνικων και βουλγαρικων γλωσσικων συσχετισμων.
Κατ’ αυτον τον τροπο ομως, οι “φιλοι” μας οι Σκοπιανοι, με την εξ Αμερικης συμμετοχην και συνδρομην “ειδικων” γλωσσολογων, την “πατησαν” γιατι πραγματι τα Νασσι-ι κατεληξαν απο Μακεδονικη διαλεκτος, να γινουν μια ακομα των Σλαυικων διαλεκτων, προς αγραν και πληρην ικανοποιησιν των παραμονευοντων Βουλγαρων ετοιμων οχι μονον να προσαρτησουν τα Σκοπια αλλα και να μεταλλαξουν μη βουλγαρικους πληθυσμους, οπως ηδη παρατηρησαμε.

Δεν προκειται να βαλουν μυαλο λοιπον οι Βουλγαροι, και οι δηλωσεις του ανωτερω Πρεσβη, κατα εξαιρετικον τροπο --για μιαν ακομα φορα--πιστοποιουν τις πραγματικες διαθεσεις των Βουλγαρων, οι οποιοι βεβαια με εκλεκτικη μνημη δεν κανουν μνεια στην υπαρξη ελληνικου πληθυσμου, ουτε κατα την εποχη κατα την οποιαν οι τουρκοταταρομογγολοι προγονοι των ( και οχι δηθεν Σλαυοι--μιας και πραγματικοι Σλαυοι δεν υπηρξαν πριν του 17ου αιωνος) κατευθασαν ξυπολυτοι και ζητησαν ασυλο απο τους Βυζαντινους.
Βουλγαρικες εθνικιστικες κορωνες λοιπον οι δηλωσεις του Βουλγαρου Πρεσβη, αλλα ταυτοχρονα και ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ.

Ελληνες γρηγορειτε ! Οπως μου ελεγε ο συγχωρεμενος πατερας μου……………οι Βουλγαροι ποτε δεν ξεχνουν!

Γιωργος Τσαπανος
Καλιφορνια

jim says:

Well said friend:)