Τι σημαίνει η εμπλοκή της Γερμανίας στο Σκοπιανό

Το Σκοπιανό έχει μπει σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη καμπή και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από την Αθήνα. Η συγκυρία της παρουσίας στην ηγεσία της πΓΔΜ του Νίκολα Γκρούεφσκι, που με τις επιλογές του μάλλον… σε σύμμαχο αναδει­κνύεται, δεν πρέπει να επαναπαύσει το υπουργείο Εξωτερικών και την ελληνική πολιτική ηγεσία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το μάθη­μα με τον Ντενκτάς, που ενώ για μια δεκαετία είχε προσαρμοστεί και επαναπαυθεί στην αδιαλλαξία του. ξαφνικά βρεθήκαμε να τρέ­χουμε να αντιμετωπίσουμε την πολιτική του «ενός βήματος μπροστά» στο Κυπριακό. στην ο­ποία έσυραν τον τουρκοκύπριο η­γέτη οι Ερντογάν-Νταβούτογλου.

Τα λέμε αυτά, γιατί δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα και ασχολίαστες οι « εξελίξεις» των τε­λευταίων ημερών. Η σκοπιανή πλευρά διέρρευσε ότι υποβλήθη­κε ελληνική πρόταση με το όνο­μα «Αλβανοσλαβική Μακεδονί­α», κάτι που διέψευσε το ελληνι­κό υπουργείο Εξωτερικών. Φαί­νεται, όμως πως κάποια αναφο­ρά επί του συγκεκριμένου ονόματος έγινε, προκαλώντας αμη­χανία αρχικά και μάλλον εκνευρι­σμό δευτερευόντως στους Σκοπιανούς.

Η διαδικασία, υπό τον κ. Nίμιτς, είναι προφανές ότι έχει φτάσει στα όρια της και οι Σκοπιανοί το αντιλαμβάνονται επιχειρώντας να βρουν συμμαχίες κυρίως στο ευ­ρωπαϊκό πλαίσιο. Παρά την σθε­ναρή ελληνική στάση, είναι γνω­στό ότι ελάχιστες χώρες βλέπουν με συμπάθεια την ελληνική θέση στο θέμα της ονομασίας.

Αυτό έ­χει εκφραστεί και στις Συνόδους Κορυφής. που πρακτικά, έχουν δώσει το πράσινο φως στον επί­τροπο Φούλε να κάνει παιγνίδια με τις υποτιθέμενες ενδιάμεσες εκθέσεις του.

Κάποιοι οργανώνουν, εδώ και καιρό, μια ιδιότυπη εμπλοκή της EE στην διαδικασία υπό τον ΟΗΕ, με πρόσχημα μάλιστα το συνεχιζόμενο τέλμα, ώστε εάν δεν διευ­κολυνθεί η επίλυση τηs διαφοράς για το όνομα, τουλάχιστον να παρακαμφθούν οι ελληνικές αντιρρήσεις και να αρχίσουν οι ενταξιακές συνομιλίες τns πΓΔΜ, «παράλληλα» με τις συνομιλίες για το όνομα.

Η θέση αυτή, είναι η γνωστή, που προβλέπει την απελευθέρω­ση τns ευρωατλαντικής πορείας της πΓΔΜ, με την ελπίδα ότι στο τέλος της διαδρομής όταν και ό­ποτε έρθει, π πΓΔΜ θα… ανταπο­δώσει την κίνηση καλής θέλησης της Ελλάδας αποδεχόμενη ένα όνομα κοινής αποδοχής. Όταν θα είναι, βεβαία ξεκάθαρο πως η πΓΔΜ θα είναι πολύ πιο ισχυρή από ότι σήμερα, για να δεχθεί έ­ναν λογικό συμβιβασμό.

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αντιμετωπισθεί τόσο η παρέμβα­ση της Γαλλίας στον ΟΗΕ, που δήλωσε ότι «πρέπει και οι δυο χώρες να επιδείξουν βούληση για επίλυση του προβλήματος». όσο και η ξαφνική επίσκεψη του κ. Nίμιτs στο Βερολίνο και η συνάντησή του με την Αγ. Μέρκελ, όπου και πάλι, από την Καγκελα­ρία εκφράσθηκε η ίδια θέση. που ουσιαστικά αποδίδει εξίσου ευθύνες για την παρατεινόμενη εκκρεμότητα στις δυο χώρες.

Ας μην παραβλέπουμε όμως τις κινήσεις γιατί είναι ενδεικτικές του κλίματος που διαμορφώνεται. Και δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο στη Σύνοδο Κορυφής του Δε­κεμβρίου, όταν η χώρα θα είναι με την πλάτη στον τοίχο για το θέμα του χρέους, να προκύψει ξαφνικά και θέμα (Σκοπιανό), στο οποίο δυστυχώς δεν έχουμε σχε­δόν κανένα σύμμαχο στην EE. Οι όποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν πριν από τη Σύνοδο, ώστε εάν υ­πάρχει πράγματι διάθεση υποχώρησης από τον κ. Γκρουέφσκι να προχωρήσει η διαδικασία ή σε διαφορετική περίπτωση να εξη­γηθεί επαρκώs στη διεθνή κοινή γνώμη ποιοι είναι οι λόγοι που ε­μποδίζουν τη λύση του προβλή­ματος.

Το παρόν – Υπουργείο Εξωφρενικών

Related posts:

• Τουρκία - Αποκάλυψη του σχεδίου της Αγκυρας για τα Βαλκάνια
• Μια επιστολή που γεννά πολλά ερωτηματικά
• Βαθαίνει η πολιτική κρίση στα Σκόπια