O Ανδρόνικος σε ηλικία 18 χρονών Ένας «παράξενος δάσκαλος» και η χορευτική έκφραση μιας κοπέλας οδήγησαν τον Μανόλη Ανδρόνικο στο μονοπάτι της αρ­χαιολογίας, όπως ομολογούσε ο ίδιος στις 5 Μαίου 1982  στο τηλεοπτικό «Μονόγραμμα», αυτοβιογραφούμενος. «Τον πρώτο χρόνο στο πανεπιστήμιο άκουσα όλους τους καθηγητές που είχα τότε, τον Κακριδή, τον Θεοδωρακόπου­λο, τον Αποστολάκη, τον Θεοδωρίδη. Αλ­λά ανάμεσα σ’ όλους ήταν […]

Του Μανόλη Ανδρόνικου, 25 Απριλίου 1965 ΟΛΑ τά εγχειρίδια τις ελλη­νικής τέχνης μάς πληροφο­ρούν ότι τά μνημεία τής αρ­χαίας ελληνικής ζωγραφικής έχουν καταστραφή σχεδόν ολοκληρωτικά. Οι Φιλολογικές μαρτυρίες, όσο πλούσιες κι αν εΐναι, δεν μπορούν νά προσφέρουν τίποτα άλλο από τήν γνώσι της μεγάλης άπωλείας. Ή αγγειογραφία μπορεί νά βεβαιώση -τη αριστοτεχνική έπίδοσι τών τεχνικών στο σχέδιο, δέν είναι ό­μως […]

Του Μανόλη Ανδρόνικου   Άλλοτε λόγοι αντικει­μενικοί και άλλοτε υποκειμενικοί προκαλούν ή δικαιολογούν κάποιους απολογισμούς, μιαν αναδρομή σ’ ένα έργο πολλών χρόνων, έστω κι αν αυτό δεν έχει φτάσει στο τέλος του. Ο αντικειμενικός λόγος που δικαιολογεί το σημερινό κείμενο είναι το γεγονός ότι στη Βεργίνα έχει αρχίσει και προχωρεί με γρήγορο ρυθμό το έργο της στέγασης των βασιλικών τάφων. […]