triantos says:

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ/ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΛΟΥΝ ΠΟΤΕ ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Πολύς θόρυβος έχει γίνει τελευταία για τον Συνασπισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον αδαή Τσίπρα, τον λαοφιλή Αλαβάνο για τον οποίο χύθηκαν ποτάμια τα δάκρυα, προκειμένου να μην πραγματοποιήσει την πρόθεσή του να παραιτηθεί από κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και από βουλευτής, και για πολλούς άλλους.

Έτσι έχει πλαστεί ένας μύθος, ότι δήθεν το Συνασπισμός/ ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα του λαού, ο εκφραστής και ο υπερασπιστής των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών, η εγγύηση των ατομικών ελευθεριών κλπ.

Όμως έτυχε ποτέ κανείς από τους θρηνούντες για τον Αλαβάνο, τον Τσίπρα, τον Κουβέλη, τον Κωνσταντόπουλο, τον Γιάννη Μπανιά κλπ να έχει υποβάλει αίτηση στη Βουλή και μάλιστα στο συγκεκριμένο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, προκειμένου κάποιος από τους «λαοφιλείς» βουλευτές του να ζητήσει με αναφορά, ερώτηση ή επερώτηση – σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής – να υποχρεωθεί ο αρμόδιος Υπουργός να δώσει εξηγήσεις για κάποια παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των μη κουκουλοφόρων πολιτών, ανθρώπων τα εργατικά δικαιώματα των οποίων παραβιάστηκαν κατά τρόπο που απαγορεύεται από την κοινοτική οδηγία 2000/78/ΕΚ, της Ευρώπης (ναι της μισητής για τους αριστερούς Ευρώπης, που προστατεύει τους εργαζόμενους με τον τρόπο της και με τα δικαστήριά της);

Ένας Έλληνας πολίτης στο διάστημα Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2006 υπέβαλε ένα τέτοιο αίτημα, με τη μορφή αναφοράς, στα Γραφεία του Συνασπισμού στη Βουλή.

Ο πολίτης, μόνιμος υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών, αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να υποχρεωθεί από την Υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη να αποχωρήσει από την υπηρεσία σε ηλικία 60 ετών, χωρίς να έχει συμπληρώσει 35ετή υπηρεσία στο δημόσιο, με βάση μια διάταξη νόμου (άρθρο 83, παρ. 1, εδ. α’ του Ν. 2594/1998), αντίθετη στην κοινοτική οδηγία 2000/78/ΕΚ. Οι δόλιοι συντάκτες αυτής της διάταξης, την χρησιμοποιούσαν προκειμένου να απομακρύνουν από την υπηρεσία τέσσερις (4) μόνιμους υπαλλήλους, οι οποίοι κρατούσαν στα χέρια τους, ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας ως προς την προαγωγή τους, τις οποίες αρνιόταν να εφαρμόσει η Υπουργός Εξωτερικών, ενώ αν τις εφάρμοζε, δεν θα υπήρχε περίπτωση εφαρμογής της προαναφερθείσας διάταξης του νόμου και, στην περίπτωση αυτή, οι εν λόγω υπάλληλοι θα παρέμεναν στην υπηρεσία μέχρι τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας τους ή της τριακονταπενταετίας, όπως όλοι οι λοιποί Έλληνες πολίτες.

Ο σκοπός της Ντόρας Μπακογιάννη ήταν να τους απομακρυνθεί από την υπηρεσία πρόωρα, με πρόωρη συνταξιοδότηση και με μειωμένη σύνταξη, και μετά να τους αφήσει να αναλίσκονται με τη δικαιοσύνη (αιτήσεις ακυρώσεως, αναιρέσεις, ευρωπαϊκό δικαστήριο) ώστε να μην μάθε κανείς εγκαίρως, στο διάστημα που θα έλαμπε το φωτοστέφανο της πετυχημένης στο σκοπιανό και στα ελληνοτουρκικά Υπουργού Εξωτερικών, ότι είχε διαπράξει τέτοια ατιμία, βεβαιωμένη με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

Ο πολίτης που προσέφυγε στο Συνασπισμό και τις τρείς φορές, έλαβε καθυσυχαστική διαβεβαίωση από τον κ. Δ. Χατζησωκράτη, ότι θα ασκηθεί αναφορά ή ερώτηση ενός εκ των βουλευτών του Συνασπισμού στη Βουλή προς την Υπουργό Εξωτερικών, ώστε να υποχρεωθεί να δώσει απαντήσεις στην κατάφωρη αυτή παραβίαση του κοινοτικού δικαίου.

Όμως, παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Δ. Χατζησωκράτη, ο εν λόγω πολίτης, δεν είχε πολιτικό μέσο για να τύχει της προσοχής των βουλευτών του Συνασπισμού.

Οι βουλευτές του Συνασπισμού και ο Δ. Χατζησωκράτης, που έδινε αφειδώς τις σχετικές διαβεβαιώσεις, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα προς την κατεύθυνση της υποβολής αίτησης ή ερώτησης προς την Υπουργό Εξωτερικών, αλλά δεν απάντησαν ποτέ και στον ενδιαφερόμενο πολίτη, έτσι ώστε συμπληρώθηκε ο χρόνος παραμονής του και υποχρεώθηκε να αποχωρήσει στο τέλος του έτους εκείνου, με πρόωρη συνταξιοδότηση, μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του. Αμέσως μετά η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή και ψήφισε νομοσχέδιο με το οποίο καταργήθηκε η επαίσχυντη διάταξη του άρθρου 83, παρ. 1, εδ. α’ του Ν. 2594/1998, αφού ο σκοπός της ύπαρξής της – η απομάκρυνση των υπαλλήλων που είχαν στα χέρια τους ανεκτέλεστες αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας – είχε πραγματοποιηθεί.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από συγκεκριμένες «συνιστώσες», πολλοί θα μπορούσαν να αναρωτηθούν τί ενδιαφέρον θα μπορούσε να έχει κάποια συνιστώσα από αυτές στην ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος του πολίτη (Διευκρινίζουμε ότι ο πολίτης δεν ζήτησε «ρουσφέτι» από το Συνασπισμό):

Μήπως η «Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) – ευρωκομμουνιστική/ οικολογική συνιστώσα» θα έδειχνε ενδιαφέρον για το αίτημά του; Μήπως έπρεπε ο πολίτης να είχε απευθυνθεί σ’ αυτούς, προκειμένου να πεισθεί κάποιος κολλητός τους βουλευτής να υποβάλει αίτηση ή ερώτηση προς την Υπουργό Εξωτερικών μέσω της Βουλής; Από την ονομασία τους και μόνο, δείχνουν αν είναι γενειοφόροι, μουσάτοι, με τρύπια τζινς και να μασάνε ρίζες.

Μήπως το «Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ) – σοσιαλιστές/ σοσιαλδημοκράτες» θα ήταν ο πιο κατάλληλος αποδέκτης ενός τέτοιου αιτήματος; Με ποιά στοιχεία όμως και με ποια εχέγγυα θα ήταν δυνατόν ο πολίτης να πιστέψει ότι τα κατάλοιπα του κόμματος του Τσοβόλα που συστεγάστηκαν, μαζί με τους Τροτσκιστές κάτω από το ίδιο υπόστεγο, θα έδειχναν ενδιαφέρον, για μια ψωροαίτηση του πολίτη;

Μήπως η «Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (ΔΕΑ) – τροτσκιστές κομμουνιστές» θα έδειχνε το πιο πηγαίο ενδιαφέρον για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη που θα πήγαζαν από το κοινοτικό δίκαιο και την οδηγία 2000/78/ΕΚ; Έχει σχέση το κοινοτικό δίκαιο με τις διεθνιστικές επιδιώξεις του Λέων Τρότσκι; Θα έπρεπε ο πολίτης να πιάσει συζητήσεις με ένα σωρό γενειοφόρους με μαλλιά και μπερέ σαν του Τσέ Γκουεβάρα, για το πως δολοφονήθηκε ο Τρότσκι με το τσεκούρι και πολλά άλλα που ίσως απομακρύνονταν από το κοινοτικό δίκαιο, το οποίο θα φάνταζε τελείως έξω από τις επιδιώξεις των τροτσκιστών- κομμουνιστών;

Μήπως οι «Ενεργοί Πολίτες – δημοκρατική πατριωτική αριστερά»; Μα αυτό το μόρφωμα έχει καμία σχέση, έχει καμία επαφή με τους λιγοστούς βουλευτές του Συνασπισμού που εκπροσωπούνται στη Βουλή; Μιλάνε μεταξύ τους;

Μήπως η «Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ) – ενωτικοί κομμουνιστές/ αριστεροί» θα ήταν η καταλληλότερη, ώστε ο πολίτης να συζητήσει το θέμα του με εκπροσώπους της; Μα είχε σχέση το αίτημα του πολίτη με την «ενότητα της δράσης της αριστεράς»; Μήπως θα τον κοιτούσαν περίεργα;

Θα μου πείτε ότι έπρεπε να απευθυνθεί στο «Κόκκινο-τροτσκιστές κομμουνιστές»; Όμως ο Τρότσκι δεν είχε πεί ότι θα πρέπει να υπερασπιζόμαστε το κοινοτικό δίκαιο. Αντίθετα υποστήριζε ότι πρέπει να γίνουν κομμουνιστικές επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο και μόνο τότε θα υπάρξει σοσιαλισμός. Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες!

Μήπως η «Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) – μαοϊκοί κομμουνιστές; Αφήστε τη φαντασία σας να τρέξει. Φανταστείτε ένα δωμάτιο στα Εξάρχεια, γεμάτο κόκκινες σημαίες και βιβλία του Μάο Τσε Τούνγκ. Φωτογραφίες του Μάο Τσέ Τούνγκ από την εποχή που ήταν 20 χρονών. Φωτογραφίες της χήρας του Μάο, φωτογραφίες από την πολιτιστική επανάσταση, αποκόμματα από εφημερίδες της εποχής («Αθηναϊκό Πρακτορείο: Ταξιδιώτες από τη Σαγκάη αναφέρουν ότι εστιάτορες σερβίριζαν ζωμό από βρασμένο ανθρώπινο κρέας»), κατεστραμμένα μνημεία λόγω ασυμβατότητάς τους με την πολιτιστική επανάσταση. Το να μιλήσεις για κοινοτικό δίκαιο φαντάζει μάλλον «επιστημονική φαντασία».

Μήπως το «Ξεκίνημα – Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση – Ελληνικό τμήμα της CWI (Committee for a Workers’ International) μαρξιστές/ τροτσκιστές»; Το μόνο σοβαρό πρόβλημα που θα είχε ο πολίτης θα ήταν ότι θα έπρεπε να διαβάσει πολύ προτού συναντήσει αυτούς τους ανθρώπους, εκτός του ότι θα έπρεπε να ντυθεί κατάλληλα για να μην τους προκαλέσει.

Μήπως οι «Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας – πολιτική (αριστερή) οικολογία»; Ο πολίτης θα φοβόταν πολύ. Δεν ήταν οικολόγος. Χρησιμοποιεί νάυλον σακούλες και όταν ήταν μικρός χρησιμοποιούσε τις χαρτοσακούλες για να την φουσκώνει και να τις σκάζει στα αφτιά των συμμαθητών του. Δεν θα έφτανε το γεγονός ότι πετούσε τα ανακυκλώμενα σκουπίδια του στον ειδικό κάδο του Δήμου. Και τι θα απαντούσε στην ερώτηση που θα του υπέβαλαν «τι σχέση έχουν τα αιτήματά σου με την οικολογία»;

Θα μας πείτε, γιατί δεν απευθύνθηκε στη «Ρόζα – πολιτική ομάδα που βασίζεται στο ριζοσπαστικό αριστερό Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα». Αυτό μοιάζει να έχει σχέση με τα κοινωνικά δικαιώματα του ενδιαφερόμενου. Όμως θα τον κολλούσαν στον τοίχο επειδή δεν θα γνώριζε τίποτα για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Και να την ήξερε, δεν θα μπορούσε να αιτιολογήσει το αστικουλίστικο αίτημά του μπροστά στο μεγαλείο της Ρόζας.

Μήπως λοιπόν θα έπρεπε, αντί αυτών, να είχε στραφεί στο «Συνασπισμό της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ)- πολυτασικό κόμμα που περιλαμβάνει από κλασικούς μαρξιστές έως σοσιαλδημοκράτες»; Μα ακριβώς αφού περιλαμβάνει «από κλασικούς μαρξιστές έως σοσιαλδημοκράτες» δεν θα ήξερες αν αυτά που συμφώνησες με τον έναν θα ίσχυαν με το διπλανό του.

Στη συνέχεια θα πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως θα έδειχνε ενδιαφέρον για το αίτημα του πολίτη το «2ο κύμα – Ριζοσπαστική Αριστερά για έναν ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ»; Μάλλον ισχύουν όσα είπαμε και για το προηγούμενο. Ό,τι συμφωνήσεις με το 2ο κύμα, μπορεί να μην ισχύει όταν έρθει πάλι το 1ο κύμα.

Τέλος, γιατί να μην απευθυνθεί ο πολίτης στους «Ανένταχτους Αριστερούς του Χώρου Διαλόγου»; Εκεί είναι σίγουρο ότι θα υπήρχε αρκετός «διάλογος». Το πρόβλημα όμως θα ήταν ότι εκτός από διάλογο, ο πολίτης θα έπρεπε να διαπιστώσει μήπως τη στιγμή που συμφωνήσει με έναν τέτοιο για το αίτημά του, ο συνομιλητής προλάβει και ενταχθεί κάπου και πάει χαμένη η δουλειά.

Τελικά ο πολίτης, αφού είχε χάσει τις προθεσμίες και κατόπιν εορτής, εκτός υπηρεσίας πλέον και πρόωρα συνταξιοδοτημένος με μειωμένη σύνταξη, απευθύνθηκε σε δύο έντιμους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και υπέβαλε το αίτημά του. Και οι δύο αυτοί βουλευτές υπέβαλαν έγγραφες αναφορές στην Υπουργό Εξωτερικών, μέσω της Βουλής, και την υποχρέωσαν να δώσει έγγραφη απάντηση, αν και όχι με όσα αποτελέσματα θα ανέμενε ο πολίτης, ο οποίος είχε χάσει το χρόνο του, ένα χρόνο πριν, ικετεύοντας εις μάτην, τον κ. Δ. Χατζησωκράτη και το Κόμμα του Συνασπισμού στη Βουλή (που αποτελείται από όλες τις παραπάνω «συνιστώσες» οι οποίες πρέπει να συμφωνήσουν για να ικανοποιηθεί και το απλούστερο αίτημα ενός πολίτη)

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι και το ΠΑΣΟΚ δεν είχε κάνει παρόμοια πράγματα όταν ήταν στην εξουσία. Υπάρχουν όμως και έντιμοι βουλευτές!