Σκόπια: συζητάμε μόνο διπλή ονομασία (σιγά, η πατρίδα κοιμάται)

«Η “Δημοκρατία της Μακεδονίας” δεν εγκατέλειψε ποτέ τη θέση περί διπλής ονομασίας. Υπήρξαν μόνο κάποιες ερμηνείες σχετικά με τη θέση αυτή. Ανέκαθεν λέγαμε ότι συζητούμε για το θέμα της ονομασίας στο πλαίσιο του ψηφίσματος 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, από το 1993».

Τα παραπάνω δήλωσε ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόρκι Ιβάνοφ, μετά τις συναντήσεις που είχε χθες το βράδυ στη Νέα Υόρκη, με το γ.γ του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν και τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας, Γιαν Πέτερ Μπελκενέντεν, στο περιθώριο των εργασιών της της 64ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Ο κ. Ιβάνοφ πρόσθεσε ότι ένα από τα κυριότερα σημεία των συνομιλιών αυτών αφορούσε το ζήτημα της ονομασίας και οι κ.κ Ράσμουσεν και Μπελκεντένεν εξέφρασαν ενδιαφέρον για την πορεία των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την εκκρεμότητα της ονομασίας και για τη θέση της ΠΓΔΜ.

Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ ανέφερε ακόμη ότι ενημέρωσε τον γγ του ΝΑΤΟ και τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας για τη συμβολή της χώρας του στην αποστολή ISAF, στο Αφγανιστάν και για τη συμφωνία της ΠΓΔΜ με την πολιτεία του Βέρμοντ των ΗΠΑ, για την επιπλέον αποστολή 70 στρατιώτων από την ΠΓΔΜ στο Αφγανιστάν, από το 2010, ώστε να εκπαιδεύσουν, μαζί με την Εθνική Φρουρά του Βέρμοντ, τις δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν.

Ο κ. Ιβάνοφ θα συναντηθεί, στις 24 Σεπτεμβρίου και με τον μεσολαβητή του ΟΗΕ για το θέμα της ονομασίας, Μάθιου Νίμιτς, ενώ μία μέρα αργότερα θα μιλήσει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ


Σχόλιο

Η αρχική μας θέση αποφασίστηκε στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών: όχι σε ονομασία με τον όρο “Μακεδονία” ή παράγωγό του. Επισήμως, δεν έχει αποφασιστεί αλλαγή της.

Αν υποθέσουμε πως η “μαξιμαλιστική” τοποθέτηση της Ελλάδας είναι “καθόλου Μακεδονία” και των Σκοπίων “μόνο Μακεδονία”, η “μέση οδός” θεωρητικά είναι η σύνθετη ονομασία, χωρίς τρικ για το εύρος χρήσεως. Αυτή είναι η σημερινή θέση της Ελλάδας, όπως αυθαίρετα κρίνεται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τώρα τα Σκόπια μετακινούν το μέσο ακόμη περισσότερο προς τη μεριά τους, ενώ εμείς “παραμένουμε σταθεροί” στην “κόκκινη γραμμή”. Έτσι, μια μελλοντική “λύση” θα παρουσιαστεί ως “νίκη” από τα κόμματα εξουσίας, αφού δεν ξεπεράστηκε η “κόκκινη γραμμή” και “αναγκάσαμε” τον αντίπαλο να “συμβιβαστεί”. Ζήτημα τακτικής και προπαγάνδας.

Το ζήτημα είναι απλό: η ιστορία μας δεν διαπραγματεύεται, το μέλλον μας δεν υποθηκεύεται.


Related posts:

Comments