Παγίδα στήνουν με το όνομα οι Αμερικανοί

• Τα στελέχη της κυβέρνησης Ομπάμα, όπως και ο Νίμιτς, με βάση τις «πονηριές» Φριντ, συστήνουν στην Ελλάδα και στα Σκόπια να επικεντρωθούν στην επίλυση της ονομασίας της γείτονος και, μέσω του μεσολαβητή, υποδεικνύουν τη «σιωπηρή» διευθέτηση εθνότητας και γλώσσας αργότερα από τον ΟΗΕ, κατά τρόπο που να μη χρειάζεται ή να προϋποθέτει τη συναίνεση ή την έγκριση της Ελλάδας.
• «Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό» λέει στην «Ε» Αμερικανός παράγων, γνώστης και κριτής των εσωτερικών διεργασιών, πως «ουδέν μπορείτε να προσδοκάτε από την κυβέρνηση Ομπάμα», και επί πλέον, «κακώς εξακολουθείτε ν’ αποδέχεσθε τον (Μάθιου) Νίμιτς για μεσολαβητή». «Κάθε φορά που μιλάτε στην Ουάσιγκτον και ζητάτε κάτι από αυτήν», λέει ο ίδιος, «μπαίνετε πιο βαθιά στο λάκκο, ιδιαίτερα κάτω από τις συγκυρίες της εποχής… εκτός αν (σ.σ. κακώς κατά την άποψή του) πιστεύετε πως οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα που μπορεί να ασκήσει επιρροή» στους Σκοπιανούς.
• Εγκυρως αξιολογούμενη, η επίσκεψη Στάινμπεργκ, του «δεύτερου» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στα Σκόπια το δεύτερο 10ήμερο του Μαΐου ήταν καθοριστική για την αλλαγή πλεύσης της σκοπιανής πολιτικής ηγεσίας, γιατί αυτός τους διεμήνυσε να σταματήσουν ενέργειες που προκαλούν την Αθήνα και να «κόψουν» την έντονη ρητορική, δεδομένου ότι αποδεδειγμένα αποβαίνουν, εν τέλει, σε βάρος τους. Το στημένο αυτό σκηνικό ξεδιπλώθηκε τέσσερις μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο, στο Κογκρέσο, όπου ο Στιούαρ Τζόουνς του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αρμόδιος για Ευρωπαϊκά θέματα απένειμε εύσημα στους Σκοπιανούς για… «καλή διαγωγή» τους μήνες που προηγήθηκαν, επιδιώκοντας έτσι να στείλει το «μήνυμα» προς ποικίλους αποδέκτες (σ.σ. Αθήνα, Αμερικανούς νομοθέτες, Ευρωπαίους) ότι τα αμερικανικά διαβήματα είχαν «πιάσει τόπο». Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, ωστόσο, με τις μισοαλήθειες που ψέλλιζαν (σ.σ. κατά την πρακτική Χάας) απέκρυπταν κυρίως από τους νομοθέτες την πραγματικότητα, γιατί παρά τις «μετριασμένες» δηλώσεις των ηγετών της γείτονος, αυτοί στην πράξη εξακολουθούσαν εντός και εκτός Σκοπίων (Αυστραλία, ΗΠΑ και αλλού) να θέτουν, σαφώς, ζητήματα συνόρων και αλυτρωτισμού, με τη χρησιμοποίηση διατυπώσεων και όρων συγκρουόμενων με θεμελιώδεις διατάξεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας («Μακεδόνες πέραν των συνόρων», «Εμφύλιος πόλεμος», «Αιγιάτες Μακεδόνες» κ.λπ.)

Ολόκληρο το άρθρο του κ. Δήμα στο δικτυακό τόπο της “Ελευθεροτυπίας”.

Related posts:

• The ‘Hellenization’ argument contradiction about ancient macedonians
• Risto Stefov and the falsification of Ancient Macedonian history
• «Στην Ακρόπολη νιώθεις Ελληνας»