ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε μία αμυδρή έστω εντύπωση σχετικά με την καθημερινή ζωή σε πόλεις όπως η Ρώμη ή η Πομπηία κι αυτό συμβαίνει κυρίως χάρη στο σινεμά. Πόσοι, όμως, μπορούν να κάνουν το ίδιο για πόλεις που ήκμασαν αιώνες αργότερα, όπως η Κωνσταντινούπολη;

Ενα νέο αρχαιολογικό ερευνητικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου του Κεντ θα επιχειρήσει να ρίξει φως στην αστική ζωή των μεγάλων κέντρων της Μεσογείου κατά την Υστερορωμαϊκή Περίοδο (300 - 650 μ.Χ.). Πρόκειται για μία εποχή ιδιαίτερα σημαντική, καθώς συνέπεσε με τη μεγάλη μετάβαση από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία στα χρόνια του Μεσαίωνα, η οποία όμως παραμένει ελάχιστα διερευνημένη.

Αυτό πρόκειται ν’ αλλάξει τώρα, χάρη στο τριετές πρότζεκτ που ανέλαβε ο δρ Λουκ Λέιβαν, λέκτορας Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Κεντ, επικεφαλής ομάδας που μελετά έργα τέχνης, ευρήματα από ανασκαφές, καθώς και τα ερείπια των αρχαίων πόλεων σε διάφορες περιοχές της Μεσογείου (Ιταλία, Τυνησία, Τουρκία). Το έργο «Visualising the Late Antique City» («Απεικόνιση της πόλης της ύστερης αρχαιότητας») χρηματοδοτείται με ποσό 180.000 λιρών από το Leverhulme Trust.

«Λίγες ταινίες ή τηλεοπτικά προγράμματα επιδιώκουν να απεικονίσουν την καθημερινή ζωή στην ύστερη αρχαιότητα. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν μπορούν να φανταστούν τις πόλεις της Μεσογείου αυτής της περιόδου, όπως, για παράδειγμα, η Καρχηδόνα του Αυγουστίνου, η Κωνσταντινούπολη του Ιουστινιανού», είπε ο δρ Λέιβαν.

«Η ύστερη αρχαιότητα ήταν μια κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού, αλλά είναι αξιοσημείωτο το πόσο λίγα είναι γνωστά για τους καθημερινούς ρυθμούς της ζωής στην πόλη. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα να εξετάσουμε το πώς οι άνθρωποι έκαναν χρήση του δημόσιου αστικού χώρου. Ελπίζουμε να καταφέρουμε να αναπαραστήσουμε όχι μόνο την αρχιτεκτονική, αλλά και να δώσουμε μία πιο ζωντανή εικόνα της καθημερινής ζωής στην Κωνσταντινούπολη, με τον κλήρο, τους νομικούς, τις πόρνες που πηγαίνουν στη δουλειά τους».

Ο Βρετανός ερευνητής επισημαίνει ότι σε πολλές ανασκαφές της ύστερης αρχαιότητας αποκαλύπτονται καλά διατηρημένα κτίσματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι την περίοδο αυτήν αναπτύχθηκε το τελευταίο στρώμα ζωής στις περισσότερες τοποθεσίες πριν αυτές εγκαταλειφθούν οριστικά από τους κατοίκους τους.

«Συχνά διατηρούνται κτίρια με ανέπαφη οροφή, με στοιχεία της εσωτερικής τους διαρρύθμισης (φούρνοι, ντουλάπια, πάγκοι). Επίσης, σώζονται βάσεις αγαλμάτων in situ σε πλατείες, ενώ σημάνσεις σε πεζοδρόμια αποκαλύπτουν τις τοποθεσίες της αγοράς και των πολιτικών συναθροίσεων», πρόσθεσε.

Πηγή: Αγγελιοφὀρος