Τα Σκόπια και η “Ενδιάμεση Συμφωνία”


Από τον Αλέξανδρο Τάρκα*
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ -την περασμένη Κυριακή στην «κυριακάτικη δημοκρατία»- της απόρρητης αλληλογραφίας των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της ΠΓΛΜ Avτ. Σαμαρά και Ν. Γκρούεφσκι συνέπεσε με την έναρξη νέου κύκλου προπαγάνδας των Σκοπίων. Αντιδρώντας στην προειδοποίηση Σαμαρά ότι «η Ελλάδα, όπως κάθε μέλος της Ε.Ε., έχει δικαίωμα αλλά και καθήκον να παρακολουθεί την εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης» με έμφαση «στον σεβασμό των καλών γειτονικών σχέσεων». Τα Σκόπια επέστρεψαν στην παλαιοκομμουνιστική μέθοδο της προβοκάτσιας: άφησαν να διαρρεύσει ότι, κατά τις συνομιλίες των υπουργών Εξωτερικών Αβραμόπουλου- Πόποσκι- αναγνωρίστηκε δήθεν οτι η ΠΓΔΜ δεν έχει εδαφικές βλέψεις εναντίοv της Ελλάδας. Οι προπαγανδιστές των Σκοπίων δεν σκέφθηκαν καν ότι θα ήταν παγκόσμιο διπλωματικό ρεκόρ αν υπουργός σε εθιμοτυπική συνάντηση αναιρούσε επίσημη και πολύ πρόσφατη επιστολή πρωθυπουργού.

Οι προπαγανδιστές των Σκοπίων δεν σκέφθηκαν καν ότι θα ήταν παγκόσμιο διπλωματικό ρεκόρ αν υπουργός σε εθιμοτυπική συνάντηση αναιρούσε επίσημη και πολύ πρόσφατη επιστολή πρωθυπουργού.

ΟΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ προκλήσεις της ΠΓΛΜ οδηγούν αυτόματα στη σκέψη μήπως η Αθήνα θα πρέπει πλέον να αλλάξει τακτική, προχωρώντας σε ένα ρεαλιστικό και αποφασιστικό βήμα στην καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.

Αν και πολλοί αναλυτές είχαν προειδοποιήσει (ορθώς) ότι η «Ενδιάμεση» θα αποδεικνυόταν -ντε Φάκτο- «τελική» συμφωνία, είναι αλήθεια ότι η εφαρμογή της επέτρεψε την ομαλοποίηση των διμερών οικονομικών συναλλαγών και προήγαγε τις γειτονικές σχέσεις μέχρι που τα Σκόπια αποφάσισαν να επιστρέψουν στα γνώριμα μονοπάτια αδιαλλαξίας.

Επομένως, όλα άλλαξαν. Η Ενδιάμεση Συμφωνία που άλλωστε είχε επταετή διάρκεια (ως το 2002), είναι ουσιαστικά νεκρή. Γιατί, ενώ κάθε διπλωματική συμφωνία φωτογραφίζει την βούληση συμβιβασμού και σύγκλισης δύο κρατών, οι πρόσφατες εξελίξεις αποδεικνύουν ότι τα Σκόπια αποκλίνουν από το πνεύμα και το περιεχόμενο της Ενδιάμεσης. Η ΠΓΔΜ ούτε σέβεται την ελληνική κυρίαρχια (επιμένοντας σε κατεχόμενη Αιγαιακή Μακεδονία) ούτε απέχει από την εχθρική προπαγάνδα. Αν μάλιστα δεχθούμε το επιχείρημα των Σκοπίων (που αναγνωρίστηκε ελέω λαθών και παραλείψεων των Γ. Παπανδρέου και Δημ. Δρούτσα, από το Δικαστήριο της Χάγης) ότι η Ελλάδα, παρεμποδίζοντας την ένταξη τους στο ΝATΟ παραβιάζει το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης, πάλι αποδεικνύεται ότι τα πραγματικά δεδομένα μεταβλήθηκαν.

ΟΣΟΙ νεο-διεθνιστές ανησυχούν μήπως «θίξουμε» τα Σκόπια (οπως πχ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, ο οποίος θυμήθηκε μετά 20 χρόνια, το «πακέτο Πινέιρο» που είχε απορρίψει ακόμα και το κόμμα του) Θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι καταγγελία της Ενδιάμεης συμφωνίας δεν σημαίνει και διακοπή διπλωματικών σχέσεων oύτε διμερή ένταση ούτε αναστάτωση των Βαλκανίων. Υπαρχει πρόβλεψη της ίδιας Ενδιάμεσης (αρθρο 23) για την απόσυρση εκάστου μέρους με γραπτή δήλωση που θα έχει αποτέλεσματα 12 μήνες μετά την επίδοση της.

Το διάστημα των 12 μηνών είναι υπεραρκετό για να διεξαχθεί διάλογος στον ΟΗΕ και να αποφασίσει η ΠΓΔΜ αν θέλει να ενταχθεί παραγωγικά στην διεθνή κοινότητα ή να διολισθαίνει στην απομόνωση. Όσο για την Αθήνα, παρά το χαστούκι της Χάγης, η θέση της είναι ενισχυμένη, καθώς κατάφερε ένα (ξανα)δείξει ότι οι όροι την ΠΓΔΜ είναι και Ελληνικοί και της ΕΕ και του NATO.
Εκδότης του Περιοδικού «Άμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρημτικού ρίκου για την ΝΑ Ευρώπη.

Πηγή: Δημοκρατία

Related posts:

Comments