Δείκτες αμνησίας στη Μακεδονία

in Macedonian news, Modern Macedonian History, newspapers / by Stern / on June 23, 2014 at 11:12 am /

Απόσπασμα από τα χιλιάδες τεκμήρια, που βρίσκονται στο Διπλωματικό και Ιστορικό Αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών, για τις δολοφονίες των εκτοπισθέντων στη Βουλγαρία, κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
booksonthesites.blogspot.com

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται αυτόν το μήνα από τη δολοφονία του αρχιδούκα και διαδόχου του θρόνου της Αυστροουγγαρίας Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας στο Σεράγεβο, που πυροδότησε την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ένα μήνα αργότερα, με την επίθεση κατά της Σερβίας. Η Ελλάδα συμμετέχει στην πανευρωπαϊκή εκστρατεία Europeana 1914-1918, συλλογής και ψηφιοποίησης των τεκμηρίων του Μεγάλου Πολέμου, που στοίχειωσε όλες τις γενιές του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.

Ευελπιστούμε ότι, με την ευκαιρία της διοργάνωσης των Ημερών Συλλογής σε 20 χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα θα συνεισφέρει στη διατήρηση της συλλογικής μνήμης, με τον… οβολόν της στα 60.000 προσωπικά αντικείμενα, στις 600 ώρες φιλμ και στα 400.000 αντικείμενα – τεκμήρια από εθνικές συλλογές.

«Η αφοσίωση του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού είναι εγκωμιαστική. Το έργο του στην ανατολική Μακεδονία υπήρξε καταπληκτικό και όχι μόνον το ελληνικό έθνος αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα του οφείλει αιώνια ευγνωμοσύνη». Η Διεθνής Ερευνητική Επιτροπή για τις βουλγαρικές θηριωδίες και τις ευρείας κλίμακας εκτοπίσεις στην ανατολική Μακεδονία, από τον Αύγουστο του 1916 έως και τον Οκτώβριο του 1918, επαίνεσε την αποστολή του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, για το ανθρωπιστικό έργο του επαναπατρισμού των δεκάδων χιλιάδων Μακεδόνων, που κατάφεραν να επιζήσουν στα βουλγαρικά κάτεργα, μετά τον βίαιο εκτοπισμό τους από τις 21 Ιουνίου του 1917.

Στην αδημοσίευτη στην Ελλάδα Έκθεση του 1919 «Αναφορές των αποστολών του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, για τις δραστηριότητές τους στη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Βουλγαρία, τα νησιά του Αιγαίου και την Ελλάδα», καταγράφονται λεπτομερώς τα δεινά που προκάλεσε η διετής βουλγαρική κατοχή: «Ο κόσμος ίσως δεν θα μάθει ποτέ πόσοι ακριβώς άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχασαν τη ζωή τους ως συνέπεια των εκτοπίσεων, αλλά είναι βέβαιο ότι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες. Αναφορές που έφθασαν στην έδρα του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού αναφέρουν τους ισχυρισμούς των Βουλγάρων ότι εκτοπίστηκαν λιγότεροι από 60.000 Έλληνες πολίτες, αλλά οι ελληνικές αρχές ανεβάζουν τον αριθμό αυτό σε περισσότερους από 100.000 και η διαφορά χωρίς αμφιβολία αντιστοιχεί στους θανάτους των Ελλήνων από πείνα, την έκθεση σε κινδύνους και γενικότερα στην κακομεταχείριση».

Στην Έκθεση αναφέρεται ότι «η κατάσταση των διασωθέντων Ελλήνων ήταν τόσο άσχημη, που παρά τα όσα θα μπορούσαν να γίνουν γι’ αυτούς, πολλοί πέθαναν πριν φτάσουν στη γενέθλια γη. Εκτός από τη φροντίδα για την εγκατάσταση σταθμών σίτισης και ρουχισμού από τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό, ένα από τα πολλά καθήκοντα των Αμερικανών και των Αμερικανίδων ήταν να σκάβουν τάφους για τους Έλληνες, που πέθαναν από πείνα και ασθένειες».

Στους δεκάδες χιλιάδες θανάτους των εκτοπισθέντων πρέπει να προστεθούν και οι 32.000 θάνατοι από πείνα, δολοφονίες και ασθένειες, από το συστηματικό λιμό που οργάνωσε και επέβαλε η βουλγαρική κυβέρνηση στα χωριά και τις πόλεις της ανατολικής Μακεδονίας. Αλλά δεν ήταν μόνον αυτά τα θύματα. «Αν και το έργο του επαναπατρισμού θεωρείται ότι έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, οι Έλληνες ισχυρίζονται ότι χιλιάδες από τους ανθρώπους τους βρίσκονται ακόμη στα χέρια των Βουλγάρων. Υποστηρίζουν ότι οι Βούλγαροι έχουν προσθέσει ένα ”ωφ” στα ονόματα χιλιάδων παιδιών για να εξαπατήσουν τους Έλληνες ερευνητές και να εμποδίσουν την επιστροφή αυτών των παιδιών στα σπίτια τους. Επίσης, οι Έλληνες ισχυρίζονται ότι από τους 32.000 Έλληνες στρατιώτες που φυλακίστηκαν στη Βουλγαρία περίπου 20.000 πέθαναν, ενώ ο Βούλγαρος υπουργός πολέμου Λιάπτσεφ προβαίνει στον εκπληκτικό ισχυρισμό ότι μόνον 11.345 Έλληνες υπό τα όπλα απήχθησαν και ότι αυτός ακριβώς ο αριθμός επέστρεψε στη χώρα του».

Αγγελιοφόρος